Germanic Lexicon Project
Search results
Displaying 1 - 7 out of 7 entries.

Home

Texts

Search

Messages

Volunteer

About


Search Help

Tip: In the search results, you can click on any word or abbreviation for more information.



Source: Cleasby/Vigfusson, page b0401, entry 25
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]

[Comment on this entry]
[View comments]

The following entry has not been hand-corrected.
However, the page is reserved and someone is correcting it.

LYNG, n., dat. lyngvi. Fin. 21, 28, 29, mod. Ivngi; gen. pl. Ivngva. Fms. v. 234 (in a verse), Eg. (in a verse); [A. S. and Engl. ling; Dan. lyng] :-- ling, heather, not only in the English sense, but also of whortle on which berries grow; lyng is smaller than hrís, q. v.; skríða uin lyng. Fms. vii. 251; lyng mikit var par ok ber á, there was much bush with berries on, O. H. L. 67, and so in mod. usage; whence hrútaberja-lyng, bláberja- lyng. CO. MPDS: lyng-áll, m. a ' ling-eel, ' poet, for a snake, Korm. lyng-bakr, m. ling-back, a fabulous sea monster whose back was grown wi:h ling, Fas. ii. 249; as in the talc of Sindbad the Sailor. lyng-fLskr, m. aling-fish, poet, ior a snake, G kv. 2. 22. lyng-hnappa, að, and lyng- hnappr, m. a bundle of ling, in a pun, Krók. 63, 64. lyng-hæns, n. pl. heath fowl, Orkn. 416 (in a verse). lyng-ormr, in. a ' ling- luorm, ' snake, Fms. ii. í 79, vi. 296. Us. ii. 94. lyng-rif, n. the pulling ling, for fuel. Vm. 158. lyng-runnr, m. a bush, Fas. i. 163. lyng- yrmlingr, m. a little snal:e, Fas. iii. 233.


Source: Torp, page b0360, entry 6
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]

[Comment on this entry]
[View comments]

The following entry has been hand-corrected once.

(lenh) biegen, krümmen (kriechen?). In ags. lôh Riemen (maest-lôn pl. und lôh-sceaft) aus *lanha, womit verwandt an. lengja f. Riemen, Streifen (*langiôn), mnd. lenge f. ein langes Seil. Wahrscheinlich auch in an. lyng n., schwed. ljung Heide, calluna vulgaris, (aus * leng-va). Ig. Wz. (s)lenk. Vgl. lit. lenkiù leñkti biegen, slenkù sliñkti schleichen; asl. lk, slk krumm. S. sleng.

[Translate the German words]

Source: Cleasby/Vigfusson, page b0254, entry 8
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]

[Comment on this entry]
[View comments]

The following entry has been hand-corrected once.

B. SUPERL., I. soonest; hefi ek þat helzt í hug mér, Nj. 21; kunnu þeir þat helzt at segja til Ástríðar, at ..., Fms. i. 68; þeir þykkjask helzt menn, Nj. 66: most, er þetta fylskni helzt, 133; sem ek veit sannast ok réttast ok helzt at lögum, Grág. i. 75. 2. freq. in mod. usage, soonest, best, most, Germ. am liebsten, am besten; eg vildi það helzt, það væri helzt reynanda. II. with adverbs; einkum helzt, especially; þeir er Guði þjóna einkum helzt, 625. 165; hóti helzt, nökkvi helzt; þeir áttu hóti helzt sér nokkura kosti í fémunum, Ísl. ii. 134; ok þat hefir hann nökkvi helzt, er Búi mælir fyrir honum, Fms. xi. 78; þá hafði helzt nökkut munr á fengizt, Edda 32; allra h., above all; allra helzt í lögum, Skálda 162; hvar helzt, wheresoever, Hom. III. helzti or hölzti, with an adjective, very much, very, often with the notion of far too; hölzti varr, Fms. viii. 91; hölzti nær oss! Eb. 133; hölzti vaskligir, Al. 37; hann létzk við hölzti mikinn hraustleik, 41; ok kvað Guðrúnu hölzti gott at vefja honum at höfði sér, Ld. 188, cp. Fms. ii. 255; helzti fáráðir, Fær. 37; helzti lengi (far too long) hefir svá farit, Fms. vi. 393; þér sitið heima ok látið vænliga, ok eruð æ hölzti margir, Ld. 216; Þórólfr kvað þræl þann helzti auðgan, Eb. 154; hölzti miklir úgæfu-menn, Nj. 191; hölzti höfum vér verit auðtrygg, Fas. i. 531; þyki mér ræða helzti löng orðin, Sks. 352; ok er þér hvárr-tveggi helzti góðr, Fms. i. 75; kvað konung hölzti lengi þar hafa kropit um lyng, Hkr. iii. 376.


Source: Cleasby/Vigfusson, page b0356, entry 10
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]

[Comment on this entry]
[View comments]

The following entry has been hand-corrected once.

KRJÚPA, pres. krýp; pret. kraup. pl. krupu, subj. krypi; part. kropinn; [A. S. creôpan; Engl. creep; Swed. krypa; Dan. krybe] :-- to creep, crouch; vóru dyrnar svá lágar at nær varð at k. inn, Hkr. ii. 379; hann kraup til fóta þeim, Ölk. 35; þóat ek krypa í neðstu smugur helvítis fylgsna, Sks. 605; gaf Sverrir konungr þeim mikit skak fyrir þat, er þeir höfðu kropit þar um hris at nokkrum silfrpenningum, Fms. viii. 143; vér krjúpum eigi í bug skjaldi, vi. 416 (in a verse); hann kvað konung hölzti lengi hafa kropit þar um lyng, Hkr. iii. 376; fékk hann nauðula kropit til at höggva virgulinn í sundr, Hom. 117; mátti hón eigi áðr krjúpa þangat áðr sem gékk hón, 115. 2. to fall prostrate, kneel, esp. in an eccl. sense, to humble oneself; þá er vér krjúpum til hans með iðran undir hans miskunn, Skálda 211; biskup líknaði hvervetna þeim sem til hans miskunnar krupu, Bs. i. 751; mildr öllum þeim er til hans krupu, Al. 135; krýp ek til kross, Líkn. 30; játa þær sektina ok krjúpa undir skriptina, Th. 78; gjarna vil eg fótum þín, feginn fram flatr krjúpa, Pass. 41. 4 :-- eccl. to kneel in service; as also krjúpa á kné, id. II. part. kropinn, crippled; see kroppinn.


Source: Cleasby/Vigfusson, page b0557, entry 25
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]

[Comment on this entry]
[View comments]

The following entry has been hand-corrected once.

SKREPPA, skrapp, skruppu; subj. skryppi; part. skroppinn :-- to slip; skruppu honum fætr, his feet slipped, Fms. viii. 75, 393, Nj. 114; honum urðu lausar hendrnar ok skruppu af fanga-stakkinum, the hands slipped, lost hold, Ísl. ii. 447; ermarnar skruppu af höndunum fram, Fms. viii. 358, v.l.; skruppu ór tennr fjórar, Skíða R. 142. 2. to slip away, absent oneself; þá er mín er vandligast gætt, þá skrepp ek í brott, MS. 4. 22; margir bæjar-menn skruppu inn í garða sína ok í hús, skulked away into their houses, Fagrsk. 165; hafa skroppit þar um lyng, Hkr. iii. 376, v.l. (= kropit): in mod. usage, to start, move quickly, eg ætla skreppa inn snöggvast, bíddu meðan eg skrepp inn at sækja vetlingana, and the like.


Source: Cleasby/Vigfusson, page b0558, entry 7
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]

[Comment on this entry]
[View comments]

The following entry has been hand-corrected once.

SKRÍÐA, skríð, skreið, skriðu, skriðinn; neg. suff. skríði-at, Hkv. 2. 30, [Dan. skride; Germ. schreiten]:-- to creep, crawl, of reptiles; hvert kvikendi þat er skríðr á jörðu, Stj. 317; hann brast í orms líki ok skreið í nafars-raufina, Edda 49; þá er hann (the serpent Fáfnir) skreið til vatns, Sæm. 133; þeir skríða á húðinni, Stj. 98; skriðit um lyng, Fms. vii. 251: of vermin, skríða kvikr, see kvikr. 2. generally, to creep; hann skríðr heldr en gengr, Clar.; skriða á höndum ok á knjám (mod. skríða á fjórum fótum), Mar.; svá mátt-dreginn at hann varð at s. á land, Fas. iii. 383; hann gat skriðit upp um síðir, ... hann skreið upp í fjöruna, Fær. 175; en á skreið (advanced) þá er brimit hratt at, Bs. i. 424.; hann skreið þar upp á grjót, Fbr. 160; hann bað þrælana skríða brott, Fms. vii. 298; in the phrases, saman níðingar skríða, 'birds of a feather flock together,' ix. 389; skriða undir skegg e-m, to creep under another's beard for shelter, Fs. 31. II. metaph. to glide, of a ship; skip skríðr, Grág. ii. 170; er þú skynjar eigi fyrir hræðslu sakir hvárt skipit skríðr undir þér eðr eigi, Orkn. 402; skríði-a þat skip er und þér skríði, Hkv. 2. 30. 2. to slide in snow-shoes (skíð); Fiðr skríðr, Grág. ii. 170 (Ísl. ii. 381); þá skreið Egill at leita Ölrúnar, Sæm. 89; hann skreið þar eptir allan dag, Ó.H. 85; skreið Arnljótr þá svá hart sem hann færi lauss, 153; þeir skriðu ok veiddu dýr, Sæm. 88: metaph., láta skríða til skara, 'to slide to the edge of the ice,' to fight desperately, Fms. xi. 15 (the metaphor seems to be taken from sliding); skríða í skarð, to 'slide into the notch,' fill it up, Ölk. 36.


Source: Cleasby/Vigfusson, page b0673, entry 1
View original page image as: [TIFF] [PNG]
[View previous entry] [View next entry]

[Comment on this entry]
[View comments]

The following entry has been hand-corrected once.

Engl. wreath, Goth. wriþus; Icel. hrista, akin to Engl. wrist. Dan. vriste; Icel. hrekja, akin to A.S. wrecan, Engl. wreck; Icel. hrína, akin to Dan. wrinske; and perhaps a few more words. 3. in still fewer instances the r has fallen out, the w or v remaining; these words are veita (to trench), veiting (a trench, drainage), for vreita, vreiting (akin to wríta); veina (II) = vreina; and lastly, for vrá (a cabin). IV. an interchange of v and f occurs in a few instances, e.g. ái-fangi, áfangi, qs. ái-vangr; in var-nagli and far-nagli; in varinn and farinn, see fara A. VI. ; in válgr and fjálgr. 2. in inflexive syllables, like örfar, snjófar, bölfi (ör, snjór, böl), and the like, the change of v into f is etymologically erroneous, but phonetically indifferent, final or medial f being one in sound with v. V. for the v or u as the cause of a vowel change, see Gramm. p. xxix. 2. it is dropped in inflexions in many words, such as in mörr, böð, stöð, dögg, högg, böl, öl, söl, fjör, smjör, mjöl, kjöt, hey, sær, snær, fræ, bygg, lyng; adj. hár, mjór, þjökkr, dökkr, röskr, glöggr, etc. &FINGER; Many of the preceding phenomena (esp. in I. and III) could not possibly be accounted for, unless we assumed that, at some early time, when those changes took place, the v was sounded, not as a consonant, but as a kind of oo sound, half consonant, half vowel; if so, no sound could answer more nearly to it than the mod. Engl. w; the change may have taken place at a very early date, prob. before the settlement of Icel. Norse words in the Shetland and Orkney dialects point to v not w, e.g. voe = Icel. vágr.



Germanic Lexicon Project (main page)
This search system was written by Sean Crist
Please consider volunteering to correct the data in these online dictionaries.
No rights reserved. Feel free to use these data in any way you please.