This is page cv_b0548. Please don't edit above this dashed line. Thank you! -----------------------------------------------------------------------------
548 SKIPAUPPSAT -- SKIPA.
a ship-tax, Rétt. 42. skipa-uppsát, n. the right of laying a ship ashore, Grág. ii. 401. skipa-viða, u, f. ship-timber, Fr. skipa-vöxtr, m. the size of ships, Fms. ii. 299. 2. with gen. sing.; skips-bátr, m. a ship's boat, Fbr. 103. skips-borð, n. a ship's board, gunwale, Vkv. 31, Skálda 192, Fms. xi. 140. skips-brot, n. = skipbrot, Grág. ii. 389, Gþl. 482, Fms. ii. 80, Edda 131. skips-bryggja, u, f. a ship's bridge, gangway. skips-dráttr, m. ship-launching, Grág. ii. 401, Gþl. 371, Fms. ix. 402, Fs. 157. skips-dróttinn, m. a ship's master, skipper, 655 x. 2. skips-flak, n. a wreck, Fms. ii. 246, Hkr. i. 303. skips-görð, f. = skipgörð, N.G.L. skips-háski, a, m. danger at sea, Jb. 402. skips-höfn, f. a ship's crew, Fms. ii. 246, vii. 298, Landn. 56, Ld. 118, passim: a harbour, berth; kirkja á s. í Herdísar-vík, Vm. 14. skips-lengd, f. a ship's length, Grág. i. 209, ii. 399. skips-prestr, m. a ship's priest, Sturl. i. 117. skips-reiði, a, m. a ship's tackling, Greg. 76. skips-sátr and skips-uppsát, n. a berth, Gþl. 98, 113. skips-verð, n. a ship's worth, N.G.L. i. 198. B. PROP. COMPDS: skip-batr, m. a ship's boat, cock-boat, Fms. vii. 82. skip-borð, n. = skipsborð, Hkr. i. 314. skip-bót, f. a ship's repair, Pm. 133. skip-brot, n. a shipwreck, Grett. 98 A, Ísl. ii. 245; vera í skipbroti, to be shipwrecked, Fb. i. 341: wreck drifted ashore, Grett. skipbrots-maðr, m. a shipwrecked person, Hkr. i. 310. skip-buza, u, f., Ann. 1349; see buza. skip-búinn, part. 'boun,' ready to sail, Bs. i. skip-búnaðr, m. a ship's fittings, Eb. 100. skip-dráttr, m. a ship-launch, Gþl. 113, Fms. vi. 202. skip-dróttinn, m. a skipper, captain, N.G.L. i. 209. skip-erfð, f. an inheritance among the ship's company, see the remarks to mis-för, p. 430, N.G.L. i. 50. skip-farmr, m. a ship's cargo, Sks. 231. skip-ferð, f. [Germ. schiff-fahrt], a sea-voyage, Fms. i. 222, xi. 263. skip-fjöl, f. a ship's plank; only in the phrase, stíga á s., to go on board, Ld. 318, Fbr. 186. skip-flak, n. a wreck. Fas. ii. 538, Ann. 1419. skip-færr, adj. navigable for a ship; veðr hvasst ok eigi skipfært, Eg. 482; lagði fjörðinn svá at ekki var skipfært, Fbr. 79 new Ed. skip-för, f. a sailing, Eg. 220: a voyage; vera í skipförum, 73; banna skipfarar upp í landit, Hkr. ii. 12. skip-gengr, adj. 'ship-going,' navigable, of a channel, river, or the like, Eg. 482. skip-görð, f. ship-building, Gþl. 78, Hkr. iii. 118. skip-herra, m. a skipper, ship-master, captain, Fms. xi. 426, Sturl. iii. 6l. skip-hlutr, m. the ship's share of a catch, Jb. 329. skip-hræ, n. the wreck of a ship, Fms. viii. 259, Jb. 392. skip-hræddr, adj.= sjóhræddr, Al. 140. skip-kaup, n. the purchase of a ship, Lv. 97. skip-kostr, m. = skipakostr, Eg. 202, Sturl. i. 77. skip-kváma (-koma), u, f. the arrival of a ship, Grág. ii. 405, Nj. 4, Ld. 62, Fms. ii. 68. skip-kænn, adj. skilled as a seaman, Stj. 571. skip-lauss, adj. shipless, Fms. viii. 371. skip-leggja, lagði, to bury in a ship, Landn. 81. skip-leiga, u, f. the hire of a ship, Gþl. 507, Jb. 383: a ship-tax, N.G.L. i. 257. skip-lesting, f. damage to a ship, N.G.L. i. 336. skip-leysi, n. a lack of ships. skip-maðr, m. a shipmate, one of the crew, Fms. xi. 430. ski-prestr, m. a ship's chaplain, Sturl. i. 117. skip-pund, n. [Dan. skib-pund], a weight; fjórar vættir ok tuttugu skulu göra s., Gþl. 523; tíu s. í lest, tólf lestir í áhöfn, 732. 16; but, tólf s. í lest, Bs. i. 545; hann kvað á at ekki s. skyldi vera dýrra en hundrað vaðmála, Fms. vi. 266; sex s. af gulli, six talents of gold, vii. 96. skip-pundari, a, m. a ship-pound steelyard, Gþl. 522. skip-reiða, u, f. 'ship-levy;' in Norway the country for the purposes of levy was divided into 'skipreiður,' tvá menn skal nefna ór hverri skipreiðu, Gþl. 10; var þá rannsakat útboð í hverri skipreiðu, Ó.H. 148; skipta í skipreiður, Hkr. i. 146. skip-reiði, a, m. a ship's rigging, Fms. i. 102. skipreiðu-menn, m. pl. the franklins of a skipreiða, Gþl. 91. skipreiðu-þing, n. a husting in a s., Gþl. 86. skip-reiki, a, m., corrupt for skipreki or -vreki, a shipwreck, Fas. iii. 529, passim: in mod. usage, verða í skipreika. skip-rúm, n. a 'ship-room,' berth, esp. of fishermen; veita e-m s., to take one among the crew, Sturl. i. 11. skip-sala, u, f. a ship's sale, Þorst. hv. 40. skip-saumr, m. ship-nails, Fms. viii. 199, Fas. iii. 301. skip-sátr, -sát, n. the right of beaching a ship, Vm. 136, 164. skip-skeggja, að, in a pun, Krók. 64. skip-skrokkr, m. an old hulk. skip-sleði, a, m. a 'ship-sledge,' roller for launching a ship, Fb. i. 22. skip-smiðr, m. a ship-wright, Fms. ix. 377. skip-smíð, f. ship-building, Bs. ii. 78. skip-sókn, f. = skipsögn, Fagrsk. skip-stafn, m. a ship's stern, Fms. vi. 402, viii. 217. skip-stjóri, a, m. = skipherra. skip-stjórn, f. the steering or command of a ship, Fms. vi. 246, vii. 287, Eg. 253. skipstjórnar-maðr, m. a 'ship-steerer,' captain, skipper, Eg. 33, Fms. vii. 256. skip-sveinn, m. a ship-boy, Bs. i. 842. skip-sýsla, u, f. = skipreiða, N.G.L. i. 153, ii. 382. skip-sögn, f. a ship's crew. Fms. vii. 43, ix. 319, x. 296, 390, Fær. 194, Hkr. ii. 226, passim. skip-taka, u, f. the seizing of a ship, Fms. v. 74. skip-tapi, a, m. the loss of a ship (at sea), Fms. ix. 427. skip-tjón, n. = skiptapi, Fms. xi. 237, Ann. 1227. skip-tollr, m. a ship's toll, Fs. 153, 157. skip-töturr, m. a hulk, Sturl. iii. 71. skip-uppsátr, n. = skipsátr, Jm. 2. skip-verð, m. a ship's worth, Fms. vi. 248. skip-veri, a, m. one of a crew, in sing., Eg. 128, Landn. 68: esp. in plur., skip-verjar, the crew, Grág. ii. 60, Eg. 100, Nj. 281, Ó.H. 56 (spelt skipverar), Fms. vi. 248, passim. skip-viðr, m. a ship's timbers; nú bera menn skipviðu eða draga langviðu, N.G.L. i. 65: of a wreck, Grág. ii. 387; sumir fylgðu skipviðum ok komu allir lifandi til lands, 656 C. 22. skip-vist, f. = skiprúm, Sturl. i. 11: the right of laying up a ship, = skip-sátr, Vm. 154. SKIPA, að, [from this word has come the Fr. équiper; Engl. equip] :-- to give order or arrangement to things, with dat., i.e. to draw up, place in order, arrange them, of seats, lines, rows; hann skipaði mönnum í skjaldborg, Ó.H. 206; þá fylktu þeir liði sínu ok skipaðu, 205; þeirra hverr á at skipa tveim mönnum í Lögréttu, öðrum fyrir sér, en öðrum á bak sér, Grág. i. 5; Gunnarr hafði marga boðsmenn, ok skipaði hann svá sínum mönnum, hann sat á miðjan bekk, en innar frá Þráinn ... þá var skipat konum í annat sinn, sat þá Þorgerðr meðal brúða, Nj. 50, 51; svá var skipat sessum, at ..., Fms. x. 16; Egill skipaði svá mönnum þeim er merkit báru, Hkr. i. 150; skipaðu höfðingjar herinum til atlögu, Fms. ii. 303; jarl skipaði svá atlögunni, ix. 430; þeir skipaðu svá sinni ferð, at ..., 468; konungr skipaði Haraldi í sína sveit, vi. 168; Gizurr skipaði Oddi yfir Skaga-fjörð, x. 6o; hann skipaði sonum sínum til landa, Rb. 316; skipuðu Ribbungar þar öllum sýslum, Fms. ix. 393; bændr ok þingu-nautar skyldu fyrst gunga á þingit ok skipa dómum eptir lögum, vii. 138; hann skipaði allri bygð ok skipti í skipreiður, Hkr. i. 146; er skipat í þáttu allri skrá þessi, Rb. 4. 2. metaph. to explain; skipa draumi, to read a dream, Fms. xi. 6; skipaði konungr fyrst þeirra máli, ix. 396; ok skipuðu málum þeim sem nauðsyn bar til, x. 32: in the phrase, of a song, eg kann kvæðið, en kann ekki að skipa því, I know the song by heart, but cannot give the order of the verses. II. with acc. to take up, occupy; konur skipuðu pall, Nj. 11; Haraldr ok hans lið skipaði langbekkinn, Fms. vi. 193; hann skipaði öndvegi, Vígl. 52 new Ed.; skipa fylking sína, to draw up one's line of battle, Eg. 292; Vagn ok Björn skipa annan arm, Fms. xi. 126: part., vágrinn var skipaðr herskipnm, ix. 360; var skipuð öll höllin, Nj. 269; hirð hans er skipuð afreks-mönnum einum, Eg. 19; höllin var skipuð hæverskum höfðingjum, Fms. vi. 3; vóru skipaðir þrettán stólar, x. 16; var skjöldum skipat allt húsit um veggina, the walls all hung with shields, vii. 147. 2. to establish, ordain, appoint, the place or office given being in acc.; þá skipaði hann lög, ... ok setti þat í lögum, at ..., Fms. i. 6; skipaði hann héraðit sínum félögum, Landn. 57; skipuðu þeir löndin Arnfinni jarli, Fms. i. 201; skipaði hann nú allt land sínum sýslu-mönnum, viii. 244; vóru þeim skipuð ríki þau á Íslandi sem konungr hafði þá heimildum á tekit, x. 45; skipa klerkum kirkjur, K.Á. 232; skipaði konungr ríki sín um öll Upplönd, ix. 410; Skúli hertogi hafði skipat allar sýslur fyrir norðan Staði, 478; fór hann inn í Sogn ok skipaði allt ríkit, x. 189; ok er skipat var ríkit með þessum hætti, Fas. i. 376; hann fékk honum umboð sitt at s. jarðir sínar, Eg. 590; Geirmundr skipar jarðir sínar á laun, Ld. 112; láta drepa stórmenni en hefja upp lítilmenni, hafa þeir verr skipat landit, Fms. vii. 183; hann skipaði dalinn vinum sínum, Gullþ. 44. 3. to compose, arrange; skipa bækr, Sks. 568; skipa máldaga (acc.), Nj. 4; skyldi Ólafr frálsliga mega skipa þenna skurð til hverrar jarðar sem hann vildi, Dipl. iv. 12; at hann skipaði (settled matters) milli þeirra, Fms. vii. 270 :-- skipa til e-s, to arrange; skipa til um fylkingar, ix. 489; skipa til atlögu, vii. 357; þeir skipuðu til bús með Sigríði, Eg. 94; at s. þar til bús, Nj. 54; skipuðu þeir til á hverju skipi, 8; s. til búa sinna, to put one's household in order, 219, 251, 259; um daginn eptir var þar skipat til leiks, Ld. 196; s. til um fylkingar, Ó.H. 215; þó mun eigi of skipat til ánna, there will not be too many rams for the ewes, Fms. xi. 149. 4. to man; skipaði konungr hana (i.e. the hall) hraustum drengjum, Fms. vi. 3; ek skal s. húskörlum mínum annat skipit en bóndum annat, Nj. 42; skipuðu þeir skipin sem bezt, Fms. ix. 401; hverr skal þau (the ships) skipa, Nj. 42; sex skip, öll vel skipuð, Eg. 87; tré alskipað af epluni, Stj. 73. III. to bid, command, Lat. jubere: s. e-m e-ð, freq. in mod. but not found in old writers; hann skipaði mér að fara. B. Reflex. to take a seat or place, draw themselves up; gengu þeir þá inn allir ok skipuðusk í dyrrin, Nj. 198; er menn skipuðusk í sæti sín, Eg. 248; þar var fjöldi fyrir boðs-manna, skipuðusk menn þar í sæti, Nj. 11; víl ek at menn skipisk í sveitir, ... skipisk menn nú í sveitir, en síðan skal sveitum skipa í fylking, Ó.H. 205 (skipta, Fms, v. 53, v.l.); þá skipaðisk jarl til atlögu, Fms. i. 169. 2. to undergo a change, sometimes with the notion for the better, to be improved; hugr yðvarr hefir skipask, 656 C. 42; mart hefir skipask í Haukadal, ok vertú varr um þik, Gísl. 20; ok er hann hafði þessa vísu kveðit, skipask nokkut hugr þeirra bræðra, Fas. i. 267; hví skipaðisk svá skjótt hugr þinn um málin í dag? Fs. 75; hefir þu mikit skipask síðan vit sámk næst, Fms. vi. 303; kvað eigi son sinn hafa vel skipask, Fas. i. 528; litr hennar skipaðisk á engan veg, Hkr. i. 102; hversu skipaðisk máttr konungsins, Fms. ix. 214: skipask á betri leið. Eg. 416: the saying, mart skipask á manns æfinni, Ó.H. 139, Fms. vii. 156; skjótt hefir hér nú skipask, 148; hvegi er síðan hefir skipask, Grág. i. 227: skipask við e-t, to yield to, be moved by; ekki er þess ván, at pit skipisk við framhvöt orða, ef þit íhugit ekki ..., Ld. 260; skipask við fortölur e-s, Fms. i. 285; konungr skipaðisk við fortölur Magnúss, vii. 210, Eg.