Ch. ii. ii—2i] Ειύαγγέλιον κατά. Μαρκον 219 11 Sol λέγω, fyf tpt tet ίρον τον κράβαττόν σου καί ϋπαγ( (Is τον oikoV σου· 12 Καί ήγέρθη ΐνθέως καί αρά? τοι» κράβαττόν ϊξηλθ(ν ivav-τίον πάντων, ώστβ ϊζίστασθαι πάντα? καΐ δοξάζ(ΐν τον θΐόν, λέγοντας ότι ovbeirore ούτως ΐΚιομεν. 13 Καΐ ίζή\θ(ν πάλιν παρά την θάλασσαν καΐ παϊ ό οχλοϊ ηρχίτο ττροΐ αντό.ν, και Ιΰίΰασκΐν avrovs. 14 Και τταράγων tīSev Afvl τον τον Άλφαίου καθήμ(νον ίπι το Τ(λύνιον, και Xeyei αντω· ακολούθ(ΐ μοι. καϊ αναστάς •ηκολονθησΐν αϊ/τω. 15 Και lyeyero ^r τω κατακεΓσί?αι αίτον iv TJJ οικία αντοδ, καί ιτολλοί ΓίλώΐΌΐ και αμαρτωλοί crvvavfKfivTO τω Ιτ)σοίϊ καϊ τοΐϊ μαθηταΐί αντοΰ· ήσαν γαρ πολλοί καί ήκολούθησαν » Λ αιτώ. 16 Kal ot γραμματΐίς καί οί Φαρισαΐοι, iðo'ivTes αυτόν ίσ-θίοντα μετά Tcuf Γίλω.νωι' καί αμαρτωλών, eAeyov τοΐϊ μαθηταΐί αυτόν· τί ότι μ(τα των τ(λωνων καί αμαρτωλών ίσθίΐΐ και Ttívei; 17 Καί άκουσα? á Ίτ/σοϋί Xeyei αντοΐϊ· ον χρΐίαν ίχονσιν ol lcr%yovTfS Ιατρού αλλ' οί κακώ; fypvres· ουκ ήλθον ícaXēVat biKatovs, αλλά αμαρτωλούς. 18 Καί ήσαν οί μα(9τ)ταί Ίωάν-νου καί οΐ Φαρκταΐοι νηστΐΰοντΐς. και ίρχονται και λέγονσιν αίτω· δια τί οι μαθηται Ιωάννου καϊ οι των Φαρισαίων νηο-τίΰονσιν, οί δε σοι μαθηταΙ ου νηστ(ύονσιν; ig Καί eurei· αντοΐί 6 Ίησοΰς· μη δύνανται ol viol τον ννμ- φ&νοί, tv fy ό νυμφίοί μ(τ' αυτών %στιν, νηστίύΐίν; όσον χρόνον μ(θ' ίαντων ίγονσιν τον ννμφίον, ου ούνανται νηστήςιν, 2Ο Έλ£υσοΐ'ται δ^ ήμίραι όταν ατταρθή απ* αυτών & ννμφίος, καί rore νηντήσονσιν iv fKfívrj τη ήμίρα. 21 Ουδίίϊ ίπίβλημα ράκκονί άγνάφου €πιράπτ€ΐ ίπί ιματίω παλαίω· d be μη, alpti το πλήρωμα αν' αντοΰ ΓΟ του παλαιοί), καί %eipov σχίσμα