g_ - 0240.htm

Ch. iv. la— 25] Έιναγγέλ,ιον κατά Μάρκον 229

1 2 ίνα βλέποντας βλί-πιασιν καί μη^ ϊδωσιν, κα\ ακούοντ(ς άκούωσιν καί μη σννι&ο-ιν, μήποτΐ Ιττιστρ^ψωσίί' καί άφίβτ) αότοΐϊ τα αμαρτήματα,

13 Καί λ/yet οϋτοΓϊ- ουκ tuðarf την παραβολην ταντην, καί ττώί πάσας τας παραβολας -γνώσΐσθε;

14 Ό ffiīfípiav τον λόγον σπι-ípet.

15 Οίτοι δ^ (Ισιν ο'ι τιάρα την όδέν ίπον στΐίίρΐται 6 Xoyos,

καί OTaif άκονσωσιν, evOeias Ιρχίται. á σατα^αί? καί αΓρίΐ

τον λόγοι» τον ίσιιαρμίνον Iv rats καρδίαΐϊ αντ&ν.
ιό Καί οΰτοί «ίσΐ-ν ομοίως οΐ (ττι τα πΐτρωδη σπίΐρόμΐνοί,

ο\ όταν άκούσωσΊν τον λόγον, (νθίωί μίτο. \apas λαμβά-

νονσι,ν αυτόν,
1 7 κα( ονκ (χονσΊν ρίζαν iv favrois, άλλο πρόσκαιροι fl<riv

6Ϊτα γινομένης θλίψςωί η ðiíoynoC δια τον λόγον evBtias

σκανδαλίζονται*
1 8 Καί ovroC (Ισιν ol tls TOS Ακανθας <τπ(ψόμενοι, οΐ τον

λόγον άκούοντ(ς,
1 9 *αί αί μέριμναι τον αιώνος τούτον καί η απάτη τον

πλούτου καί αϊ vtpl τα λοιττα ϊπιθνμίαι.

ο-υμπνίγονσιν τον λόγον, καί άκαρπος γίνΐται,
20 Καί ουτοί (Ισιν ο'ι {πι την γην την καλην

οίτιΐ'ίΐ ακούονσιν τον λόγον καί -ταραδεχοιται, καί καρπο-

φορονσιν L· τριάκοντα και Ιν (ξή κοντά καί tv εκατόν.
2ί Καί ίλ(γ(ν αντοΐς· μητι δ λύχνος Ιρχίται Ινα. νπό τον

μοδών Tít9jj 17 νττό την κλίνην; ονχ Ινα ίπΐ την λνχνίαν



Ch. iv. la— 25] Έιναγγέλ,ιον κατά Μάρκον 229 1 2 ίνα βλέποντας βλί-πιασιν καί μη^ ϊδωσιν, κα\ ακούοντ(ς άκούωσιν καί μη σννι&ο-ιν, μήποτΐ Ιττιστρ^ψωσίί' καί άφίβτ) αότοΐϊ τα αμαρτήματα, 13 Καί λ/yet οϋτοΓϊ- ουκ tuðarf την παραβολην ταντην, καί ττώί πάσας τας παραβολας -γνώσΐσθε; 14 Ό ffiīfípiav τον λόγον σπι-ípet. 15 Οίτοι δ^ (Ισιν ο'ι τιάρα την όδέν ίπον στΐίίρΐται 6 Xoyos, καί OTaif άκονσωσιν, evOeias Ιρχίται. á σατα^αί? καί αΓρίΐ τον λόγοι» τον ίσιιαρμίνον Iv rats καρδίαΐϊ αντ&ν. ιό Καί οΰτοί «ίσΐ-ν ομοίως οΐ (ττι τα πΐτρωδη σπίΐρόμΐνοί, ο\ όταν άκούσωσΊν τον λόγον, (νθίωί μίτο. \apas λαμβά- νονσι,ν αυτόν, 1 7 κα( ονκ (χονσΊν ρίζαν iv favrois, άλλο πρόσκαιροι fl<riv 6Ϊτα γινομένης θλίψςωί η ðiíoynoC δια τον λόγον evBtias σκανδαλίζονται* 1 8 Καί ovroC (Ισιν ol tls TOS Ακανθας <τπ(ψόμενοι, οΐ τον λόγον άκούοντ(ς, 1 9 αί αί μέριμναι τον αιώνος τούτον καί η απάτη τον* πλούτου καί αϊ vtpl τα λοιττα ϊπιθνμίαι. ο-υμπνίγονσιν τον λόγον, καί άκαρπος γίνΐται, 20 Καί ουτοί (Ισιν ο'ι {πι την γην την καλην οίτιΐ'ίΐ ακούονσιν τον λόγον καί -ταραδεχοιται, καί καρπο- φορονσιν L· τριάκοντα και Ιν (ξή κοντά καί tv εκατόν. 2ί Καί ίλ(γ(ν αντοΐς· μητι δ λύχνος Ιρχίται Ινα. νπό τον μοδών Tít9jj 17 νττό την κλίνην; ονχ Ινα ίπΐ την λνχνίαν

		22 Ου yap ίστ(ν τι κρνπτον ο έαν μη φαν(ρ<αθή· ουδέ e άπόκρνφον, αλλ' ίνα (Ις φαν(ρον ίλθη. ^3 Εϊ τις e%fi ωτα άκούΐΐν, άκουίτω. 84 Καί ϊλΐγ(ν αΰτοΐϊ· βλ£π(τς τΐ ακον(Τΐ. ίν $ μέτρψ μ«τρ«τ€, μ(τρηθήσ(ται νμΐν, καί προστίθησΐται νμΐν τοις

	'5Οϊ yap αν Ιχτ;, ^οβησΐται αντω· καί* δΐ ουκ ίχί.» καί δ ίχ«, άρΐ^σίτα* απ' αΰτοΰ.