Ch. xv. 21-32] Εναγγελίον κατά Αονκαν 277
μακράν απέχοντος, fīðev αυτόν δ πατήρ αΐιτοΰ καΐ ίσπλαγ-γνίσθη καΐ δραμων īirarefftv ϊπΐ τον τράχηλον αυτόν καϊ κατ(φίλ.ησ(ν αυτόν.
21 ΈΙ-jTfV δε αντω ο vío'y wáre/j, ημαρτον eís τόι> οΰρανον κα\ ίνώπιόν σον, ονκίτι (Ιμΐ &ξιο$ κλ,ηθηΐ'αι v'ws σου.
22 EīvfV δε ό ττατήρ ττρόϊ του? δοτίλου? αυτού· ταχίι ϊξ(νίγ-κατΐ την στολην την νριάτην καϊ ίνδΰσατΐ αυτόν καϊ δοτ« δακτυλίου fls την χείρα αυτοί! καϊ υποδήματα fls τους Ttobas αυτόν,
23 και £νέγκαντ($ τον μό&χον τον σιτευτον θύσατί, καΐ φαγόντίς (ύφρανθ&μΐν,
24 ότι ουτοί ό νιο? μου vexpos 7\ν καϊ άνίζησ(ν, καϊ αττο-λωλώί ην καϊ (νρέθη. και ηρξαντο ΐ\ιφραίν(σθαι.
*5*11ν δε ό υιοί αύτοΰ ό πρ(σ·βύτερος ev άγρω· καϊ ωϊ ίρχο'-μίνοί ηγγί<τ(ν τρ οικία, ηκουσιν συμφωνίας και χορών,
2 6 και ττροσκαλίσάμενοί ίνα των παίδων ΐττννθάνΐτο τΐ ίΐη ταΰτα,
-?7 Ό δε €ΜΓ€ΐ> αΰτω ότι ό αδίλφοϊ σου ήκίΐ, καϊ ίθνσΐν ο πατήρ σαν τον μόσχου τοι> σίτίυτόίί, ότι νγιαίνοντα αντον άτιfλαβ(ν.
28 Ώργίσθη δι καΐ ουκ ήθς\(ν (Ισ(λθΐΐν, δ δ£ πατήρ αυτοΰ ί£(\θων irapeKOAei airrov,
29 Ό ðe αποκριθείς eīitfv τω ττατρί· Ιδού τοσαΰτα ϋτη δουλίνω σοι και ονδίτιοτί ίντολήν σον παρήλθαν, καϊ ίμοι οΰδε'ποτί (δωκας (ριφον, ϊνα μ(τά των φί\ων μον ΐύφρανθω·
3°*Οτ€ ðe ό υιοί σον οίτοί ό καταφαγων σον τον βίον μ(τα πόρνων ηλθ(ν, ίθνσαϊ ούτω τον μόσχον τον σιτΐντόν.
3ι Ό δί eliīfv αντω· τίκνον, συ πάντοτΐ μιττ' í/noS el, και •πάντα τα φα σα €στα>·
32 Έ,υφρανθηναι 8έ και χαρί/υαι Ιδίΐ, δτι á άδίλφό? σου ουτοϊ vtKpos ην καϊ ανέζησίν, καϊ άιτολωλώί και