This is page 318 of An Icelandic-English Dictionary by Cleasby/Vigfusson (1874)

This online edition was created by the Germanic Lexicon Project. Click here to go to the main page about Cleasby/Vigfusson. (You can download the entire dictionary from that page.) Click here to volunteer to correct a page of this dictionary. Click here to search the dictionary. This page was generated on 30 Mar 2019. The individual pages are regenerated once a week to reflect the previous week's worth of corrections, which are performed and uploaded by volunteers. The copyright on this dictionary is expired. You are welcome to copy the data below, post it on other web sites, create derived works, or use the data in any other way you please. As a courtesy, please credit the Germanic Lexicon Project.

318 ÍKYNDASK -- ÍLLSKA.

of that animal; and thus Rata-töskr would stand for Ratitöskr = Rati the squirrel; see also Edda, Ó. H. 85, Sks. 115, Gþl. 448.

í-kyndask, d, dep. to be kindled, take fire, Fms. x. 29.

í-lag, n. a mortgage, Bs. i. 876, H. E. i. 195, 220; tíu hundraða ílag, sem staðrinn á Möðruvöllum átti í jörð á Ásláksstöðum, Dipl. v. 9.

í-lát, n. a vessel, cask into which a thing is put, Bs. i. 461, Korm. 154; sekkr er ílát, Skálda 168; mælir eða annat ílát, Mar.

í-leiða, d, to lead into, induce, H. E. i. 490.

í-leiðing, f. introduction, H. E. i. 190, 490.

í-lenda, d, to make ílendr, to naturalise, a law term, N. G. L. i. 170: reflex. to settle in a country, Fas. ii. 395, Þorst. Hv. 46.

í-lendr, adj. naturalised, settled in a place, Gþl. 89, Eg. 346, Fms. i. 257, vi. 254.

í-lengjast, d, to make a longer stay, settle in a place.

í-lit, n. the looking to a mark; at hvárki verði at örkuml né ílit, Grág. i. 347; ef hundr bítr svá at örkuml verði eptir eðr ílit, ii. 120; meta ílit ok lemð alla, N. G. L. i. 67.

í-líkr, adj. = iðglíkr; nokkut ilict því sem Gyðingar gerðu við Dróttinn vóru, O. H. L. 37.

í-lítill, adj. very little; proncd. in the south of Icel. eilítill.

ílla, d, to harm one; íllir engi maðr farar hans, N. G. L. i. 32.

ílla, adv., compar. verr, superl. verst (see verr), badly, ill; líka ílla, to like ill, dislike, Hkr. ii. 138; þeir kváðu sér við Örn verst líka, Landn. 287; kurra ílla, to grumble sorely, Fms. vii. 151; heyra, sjá ílla, to bear, see badly, Fb. ii. 171; var hann ílla til frænda sinna, he behaved ill to his kinsmen, Nj. 38; ílla Kristinn, an ill Christian, Fms. vii. 151; ílla ært, a bad year, Nj. 10; það er ílla farið, it is a great pity; ílla heill, in ill health, Hm. 68; ílla ok úmannliga, Fb. i. 280.

íllendi or íllindi, n. pl. spite; til áleitni eðr íllenda, Fb. iii. 248; en er Brandr varð varr við flimtan þeirra, bað hann þá eigi fara með slík íllendi, Sturl. iii. 80; vera hér við íllindi (Ed. íll-lyndi) sona þinna, Fs. 34; at sjá þik í íllindum (in troubles) ok erfiðis-munum, Fb. i. 280. 2. medic. gangrene; þat sár greri ílla svá at blástr hljóp ok íllendi í, Þórð. (Ed. 1860) 96.

ílli-liga, adv. hideously; láta í., Fms. vii. 102; grenja í., Grett. 101 A.

ílli-ligr, adj. grim, frowning; íllileg (hideous) gaulan, Ó. H. 135; mikill vexti ok ekki íllilegr, ill-looking, Fb. i. 254; uxi ógurliga stór ok í., 257, 261; svá íllilegr sem genginn sé út ór sjávar-hömrum, Nj. 182; dökkr ok íllilegr í ásjónu, Bs. i. 40; fann hann á fæti hans flekk íllilegan, fullan af eitri, Fms. x. 332.

ílling, f. evil, calamity; nauð ok í., Fms. x. 399, O. H. L. 61.

íllingr, m. a bad man. íllinga-seta, u, f. a set of rogues, Bs. i. 142.

ÍLLR, adj., compar. verri (q.v.), superl. verstr; íllr is still often pronounced with a long vowel, esp. in the forms íllt, ílls, as also íllr and illr, although it is usually in mod. books spelt with i; the long vowel is a remains of the contraction which in the Scandin. languages has taken place in this word: [Ulf. ubils; A. S. yfel; Engl. ill, evil; Hel. ubil; O. H. G. ubil; Germ. übel; Dan. ild; Swed. ill-; in mod. Engl. ill is of Scandin., evil of Saxon origin] :-- ill, evil, bad, in a bodily and moral sense: in sayings, íllt er at eiga þræl at einga-vin, Grett. 154; íllt er at eggja óbilgjarnan, or íllt er at eggja íllt skap = GREEK; erat maðr svá íllr at einugi dugi, Hm. 134; fátt er svo fyrir öllu íllt, að ekki boði nokkuð gott, = 'tis an ill wind that blows nobody any good; ílla gefask íll ráð, Nj. 20; opt stendr íllt af kvenna tali, Gísl. 15; opt hlýtr íllt af íllum (or íllt má af íllum hljóta), Ísl. ii. 151; frest eru ílls bezt, Fms. v. 294. 2. ill, bad, of quality, capacity; íllr búþegn, a bad farmer, Fms. i. 69; íllr hestr, a bad horse, Þiðr. 191; íllt skáld, a poetaster. 3. evil, wicked; góða frá íllum, Eluc. 37; íllr maðr, Hm. (íll-menni); íll ráð, evil counsel, 9; til góðs ok ílls, for good or evil, Grág. ii. 144; sjá við íllu, beware of evil, Sdm. 39; íllt eitt, all wickedness, as a nickname, Fms. ix. 419 (423 sqq.) 4. bad; íllum huga, an evil mind, spite, Hbl. 21; ílls hugar, Hým. 9; íllt skap, ill humour; vera í íllu skapi, to be in an ill mood; það er íllt í mér, to be angry; mæla íllt, to use foul language, Bjarn. 32; íll orð, evil words, Skm. 2; varð honum íllt til liðs, Fms. i. 22; íll öld, evil times, vi. 96; íllt veðr, ill weather, v. 295; íllar álögur, evil, oppressive burdens, vii. 75, v.l.; íll heilsa, ill health; íllt, unwholesome; er þat íllt manni, Eg. 604; medic., e-m er íllt (mér er íllt), to be ill; íllt er ('tis a pity) at eiga dáðlausa sonu, Ld. 236; honum þótti íllt (he was sorry) at heyra læti þeirra, Fms. iv. 368: denoting harm, hurt, grunaði at mikit íllt mundi af þér hljótask, Ísl. ii. 151; verðr hann þeim stórhöggr, ok fá þeir íllt af honum, Fms. xi. 135. 5. with gen. ill, difficult; íllr viðr-eignar, ill to deal with, Nj. 18, Eg. 147; íllir heimsóknar, Fms. vii. 299; flestir verða íllir aptrhvarfs, 315: with dat. ill to one, íllr e-m, (cp. Scot. 'ill to his friend, waur to his foe'), 655 A. 4. 6. close, stingy, cp. góðr (II. β); íllr af aurum, Jd. 35; íllir af mat, Hkr. i. 140; hinn matar-ílli, a nickname, Hkr. COMPDS: íll-brigði, n. pl. a bad trick, Hkr. ii. 287, Grett. 111 A. íll-býli, n. a wretched home; göra e-m í., Ísl. ii. 141. íll-deildir, f. pl. and íll-deilur, ill-dealings, hostilities, quarrels, Ld. 158, Fms. vii. 144, Nj. 77, Vígl. 29. íll-dýri, n. an ill beast, noxious animal, Ísl. ii. 300. íll-felli, n. mishap, Barl. 115. íll-fengr, adj. ill-natured, Fms. iii. 143, Grett. 144. íll-ferli, n. pl. ill doings, evil ways, Bs. i. 279. íll-fúss, adj. ill-willed, Ld. 258. íll-fygli, n. an ill bird, noxious bird, Pr. 186. íll-fýstr, part. bent on evil, Nj. 72. íll-gengr, adj. rough, of a horse, opp. to góðgengr. íll-geta, u, f. 'ill-guess,' imputation. íll-girnd and íll-girni, f. ill-will, ill-nature, wickedness, Fms. vii. 37, Rd. 236, Grág. i. 131, Bs. i. 45. íll-gjarn, adj. ill-willed, ill-natured, wicked, Nj. 38, Hom. 19, Bs. i. 40: superl., Fms. ii. 46, x. 327. íll-gjarnligr, adj. ill-natured, spiteful, Hom. 19, 53, Sks. 445. íll-gresi, n. 'evil-grass,' tares, Magn. 502, Sks. 549, Barl. 34, N. T., Vídal. passim. íll-grunaðr, part. suspected of evil, Mar.; vera íllgrunaðr um e-t, Bs. i. 264. íll-gæfa, u, f. ill-luck, Barl. 55. íll-gæti, n. ill fare, Barl. 55. íll-görð, f., esp. in pl. ill doings, Fms. vi. 291, Sks. 583, Stj. íllgörða-flokkr, m. a gang of rogues, Fms. viii. 232. íllgörða-maðr, m. an evil-doer, of thieves, robbers, Eb. 300, Fms. i. 43, N. T., Vídal. íllgörða-samr, adj. (-semi, f.), evil-doing, Fms. xi. 90. íll-hreysingr, m. (see hreysi), a savage, miscreant, Sturl. i. 14, iii. 26. íll-hveli, n. an evil whale, Fas. iii. 507. íll-kvikendi, íll-kykvendi, n. an evil beast, e.g. a snake, toad, etc., 655 xii. 2, A. A. 284. íll-kvittinn, adj. slanderous. íll-kvittni, f. calumny. íll-kyndugr, adj. lewd, Bs. i. 256. íll-kyngi, f. lewdness, Mag. 129. íll-leikni, f. ill-treatment, Fms. ii. 185, viii. 41. íll-lifnaðr, m. an evil life, lewdness, Stj. 386. ílllifnaðar-maðr, m. a man of an ill life, Fb. i. 233. íll-lífl, n. a wicked life, Barl. 138, Fms. viii. 54. íll-lífr, adj. wicked, Þiðr. 69. íll-lyndi, n. an ill temper. íll-lyndr, adj. ill-tempered. íll-læti, n. pl. hideous grimaces, Konr. íll-mannliga, adv. wickedly, cruelly; ílla ok í., Fms. v. 265; í. ok grimmliga, Ld. 246, Mar. íll-mannligr, adj. ill-looking, rogue-like, cruel, wicked, Fas. ii. 84, Fms. iii. 116: neut., Mar.: compar., Fas. ii. 534: superl., Nj. 78. íll-máligr, adj. foul-mouthed, slanderous, Finnb. 280, Háv. 38, Str. 15. íll-menni, n. a knave (of thieves and robbers), a wicked, cruel man, Fms. ii. 4, vi. 60, Symb. 59, Nj. 32. íll-mennska, u, f. wickedness, cruelly, Háv. 44. íll-mæla, t, with acc., in mod. usage with dat., to libel, slander, talk evil of, Str. 15, Hkr. iii. 262; vera íllmæltr af e-u, to have evil reputation from, Bs. i. 759. íll-mælgi, f. slander, calumny, 623. 30. íll-mæli, n. a libel, Nj. 183, Lv. 53, Boll. 350, Dropl. 11, Krók. 7. íll-orðr, adj. 'ill-worded,' abusive, Fms. iii. 143, Nj. 66. íll-ráðigr, adj. giving wicked counsel, Fms. x. 380. íll-ráðr, adj. wicked, Sturl. iii. 281: a nickname, Fb. iii. íll-ræða, u, f. bad language, Sks. 25. íll-ræði, n. evil doings, crime, Fms. x. 390, Róm. 256. íllræðis-maðr, m. an evil-doer, criminal, Sturl. i. 137, Fms. iii. 155, Fs. 20. íll-ræmdr, part. of evil report. íll-sakar, f. pl., in the phrase, troða íllsakar við e-n, to have a rough fight with one, Nj. 219. íll-skái, a, m. the less of two evils; hvárt þykkir þér betr? ... þat þykki mér íllskáinn at þú hafir, Band. 21 new Ed. íll-skárri, compar., íll-skárst, superl. the less of two evils; það er íllskátra, íllskást. íll-skeptr, part. 'ill-shapen,' i.e. ill-natured, Stj. 43: wroth, Th. 76. íll-skælda, u, f. a poetaster, Eg., Hkr.; a nickname given to a poet for having stolen the burden of another poem, see Fms. iii. 65. íll-spár, f. pl. evil prophecy, croakings, Glúm. 354, Fas. i. 372, Bret. 38. íll-svipligr, adj. ill-looking, Fb. i. 260. íll-tíðindi, n. pl. evil tidings, bad news, Sturl. iii. 210. íll-tyngdir, f. pl. [tunga], 'evil tongues,' slander, Grág. i. 361. Íll-ugi, i.e. Íllhugi, a pr. name, cp. hugr (II). íll-úð, f. ill-nature, Vkv. 19, 22. íll-úðigr, adj. evil-boding, Am. 13, Hkm. 15, Fas. i. 192. íll-úðligr, adj. ill-looking, grim, Bárð. 167. íll-verk, n. an evil deed, Háv. 38. íll-viðri, n. bad weather, Fms. i. 275, ix. 233, Rb. 102, Str. 88, Sks. 211. íllviðris-klakkar, m. foul-weatber clouds, Sks. 234. íllviðris-kráka, u, f. an evil crow. íll-vili, a, m. ill-will, Fms. i. 71, vii. 312, xi. 250, Orkn. 264. íll-vilja, adj. = íllviljaðr, Fagrsk. ch. 272. íllvilja-fullr, adj. ill-willed, Bs. i. 45. íllvilja-maðr, m. an ill-wisher, Sturl. iii. 227. íll-viljaðr, part. ill-willed, Fms. ix. 335, Sks. 160, Barl. 38. íll-virki, n. a cruel, evil doing, crime, Háv. 38: as a law term, an outrage, done with an evil intention, defined in Grág. i. 130, 131: robbery, ravage, Fms. vii. 18, xi. 57. íll-virki, a, m. an ill-doer, criminal (thief, robber), Grág. i. 130, Greg. 40, Fas. i. 56 (Ed. íllvirkr), Fms. xi. 445, Al. 108. íll-viti, a, m. evil-boder, a nickname, Bjarn.: name of certain crags, among which sounds are heard when a storm is coming. íll-vært, n. adj. what is not to be stood; þá kom regn svá mikit, at í. var úti, a pelting rain, so that one could hardly stay out-of-doors, Bs. i. 172. íll-yrða, t, to abuse, speak evil to, Fas. ii. 229, Finnb. 228, Stj. 529. íll-yrði, n. pl. foul language, libel, Nj. 64, Boll. 360, Karl. 509. íll-yrmi, n. [ormr], vermin, Fms. x. 380. íllyrmis-legr, adj. (-lega, adv.), like vermin. íll-ýðgi, f. = íllúð, Hom. (St.) íll-þolandi, part. intolerable. íll-þræli, n. a wretched thrall, Am. 59. íll-þýði, n. [þjóð], a rabble, gang of thieves and robbers, Fms. vii. 8, 16, Bs. i. 142, Hkr. iii. 208, Fb. ii. 349. íllþýðis-fólk, n. = íllþýði, Hkr. i. 36, Fms. vi. 162, ix. 384, v.l. illþýðis-maðr, m. a thief and robber, Fms. viii. 73, v.l.

íllska, u, f. ill will, wickedness, cruelty, Fms. x. 304, xi. 445, Fb. ii. 388, Nj. 82, Js. 27, Hom. 4, 151, Stj. 314, Sks. 606, N. T., Pass., Vídal.