This is page 340 of An Icelandic-English Dictionary by Cleasby/Vigfusson (1874)
This online edition was created by the Germanic Lexicon Project.
Click here to go to the main page about Cleasby/Vigfusson. (You can download the entire dictionary from that page.)
Click here to volunteer to correct a page of this dictionary.
Click here to search the dictionary.
This page was generated on 30 Mar 2019. The individual pages are regenerated once a week to reflect the previous week's worth of corrections, which are performed and uploaded by volunteers.
The copyright on this dictionary is expired. You are welcome to copy the data below, post it on other web sites, create derived works, or use the data in any other way you please. As a courtesy, please credit the Germanic Lexicon Project.
340 KITLUR -- KJÖSA.
with acc., Mar. 1057; killuðu mig ekki! impers., mig kitlar, I feel ticklish; y
kitlar þig? etc.
kitlur, f. pl. a feeling ticklish.
kíf, n. [O. H. ü. kip; Germ, keib; Dutch kijf; Swed. ki/] :-- a quarrel,
strife. Art.
KÍFA, að, [Germ, keifen or leeiben] , to strive, quarrel, Stj. 159, 255.
kífan, f. a quarrel, quarrelling, Stj. 163, 295.
kífinn, adj. quarrelsome, Grett. 116 A, 120, Ísl. ii. 62.
kíkir, m. [Dan. kikkert], a telescope.
kíkja, t, [Scot, keek; Dan. kige"\, to stare; see kaga.
KÍLL, m. [kil, Ivar Aa^en; mid. H. G. k í l; cp. the Germ. prop, name
Â' iel] :-- an inlet, canal; iða, fors ok kill, Edda (Gl.); þar skarsk inn
vik ein eigi mikil, fundu þeir þar andir margar ok kölluðu Anda-kíl, Eg.
131; at laek þeim, er ofau fellr í kíl þann, er fellr lit í ana, Vm. 162.
Kípr, f., gen. Kiprar, Cyprus, Symb. 27.
kíta, t, to quarrel; see kvta.
kjafall, in. a kind of garment worn by the Indians in America, þorf.
Karl. 412.
kjagg, n. in axar-kjagg, an old, blunt hatchet.
Kjalarr, m. a name of Odin, Edda (Gl.), Gm.
Kjallakr, m. a pr. name, from Gaelic Cealloc, Landn.; whence
Kjallekingar or Kjalleklingar, m. pl. the men or family ofK., Eb.,
Landn.
kjallandi, f. the name of a giantess, Edda (Gl.)
kjallari, a, m. [from Lat. c ella, as are Engl. cellar, Germ, keller,
etc.] :-- a cellar, Bs. i. 840, Fms. xi. 425, Grett. 98 A, Sturl. ii. 152, 242,
iii. 228, passim.
Kjalnesingr, m. a man from Kjalarnes (see kjölr), Sturl. ii. 192.
kjal-sog, n. the bottom of a boat, in which the bilgcwater is; no doubt
derived from kjolsyja, q. v.
kjalta, u, f. [from kilting, q. v.], the ' kilt, ' lap; hann greip taflit ok
steypir í kjuitu sér, Fas. iii. 629, bkáld H. 6. 37: esp. of a woman, hafa
barn í kjöltu, kjoltu-barn, a ' lap-bairn, ' a baby; kjöltu-rakki, a lap-dog.
kjal-tré, n. a 'keel-tree, ' keel-'imber.
kjal-vegr, m. 'keel-way, ' local name of a hi. g' h ridge of mountains, =
kjölr (II), Fas. i. 56.
kjammi, a, in. = kjannr, a cooked sheep's head.
kjamta, að, to maunder.
kjannr, m. [kinn], the side of the bead, Edda 109.
kjappi, a, m. pet name of a he-goat, from the ' chopping' of his teeth,
Edda (GL); brakar í klaufum á kjappa mínum, Fas. iii. 305.
kjapta, að, to chatter, gabble, tell tales, use scurrilous language, Fas. iii- 305-
kjapt-áss, m. a gabbler; hann er mesti kjaptás.
kjapt-forr, adj. scurrilous.
KJAPTR, m., older form kjöptr or keyptr, in ginkeyptr, q. v.;
[Germ, kiefer; Dutch kieuw; Dan. kjeeft^ :-- -the mouth, jaw, of beasts or
in a vulgar sense; Davíð tekr sinpi hendi hvern kjöptinn, Stj. 459; hann
reif í sundr kjapta ins úarga dyrs, Rb. 382; er inn efri kjöptr við himni
en inn neðri við jörðu, ... hann stígr öðrum fæti í neðra kevpt
nlfsins, annarri hendi tekr hann í enn efra keypt úlfsins ok rífr sundr gin
hans, Eclda 41, 42; ef maðr bindr tagl í munn á hrossi manns, eða bindr
kept við fót, Grág. i. 383; opt í Ægis kjöpta, Edda (in a verse); skjöldr-
inn gékk upp í munninn svá at rifnaði kjaptrinn en kjálkarnir hlupu ofan
á bringuna, Grett. 95 new Ed.; skeggstaðinn, hökuna, kjaptana báða, Fb.
1. 531: in abuse, halda kjapti, as in Engl. slang, hold your jaw, Germ, maul
hal/en; skrokknum lifir ekkert á | utan tónvr kjaptr, a ditty. COMPDS:
kjapta-skumr, m. a gabbler. kjapts-högg, n. a box on the ear,
vulgar.
kjapt-vik, n. pl. the c reek or corner of the mouth, of a beast, = munn-
vik, of a person.
kjapt-æði, n. loquacity, slander.
kjarf, n. = kerfi, a bundle; spjót bundin í kerfi, tied in a bundle,
Sturl. iii. 101 C; kjarf riklinga, N. G. L. i. 143: kœrf riklinga, 304.
kjark-lauss, adj. (-leysi, n.), weak, faint.
kjark-leysi, n. lack of vigour, Stnrl. i. 162 (in a verse).
kjark-maðr, m. an energetic man.
KJARKR, m. vigour, pith, energy; ór þér er barðr kjarkr allr, Fb.
ii. 189; gat hann þá talit kjark í Berg rindil, Bs. i. 808; þat segi þér
at mér fyigi engi kjarkr, Fagrsk. 176; telva knell ok kjark (kirk, MS.)
í þá, 655 xxvii. 24, Bs. i. 654 (in a verse).
kjarn-góðr, a. d] . fat, good, of milk, pasture, or the like; það er kjarn-
gott, cp. kjarni and Engl. churn.
kjarn-hafr, m. a he-goal, ram, Grág. i. 503.
KJARNI, a, m. [Germ, kern; Dan. kjerne; cp. also Engl. kernel'] :--
a kernel, nucleus, esp. of berries, Mar.; or metaph., k. landsins, the best
of the land, Stj. 221; Látínu-k., nucleus Latinitatis; Bibliu-k., etc.
KJARR, n., pl. kjörr; [Dan. kjœr; Ivar Aasen kjerr and k/'orr] :--
copsewood, brushwood; kjorr ok skóga, Rm. 43; smávíði ok kjörr, Eg.
580; ok stingr niðr í jörðina undir eitt kjarr, þiðr. 68; hann let liðit
fara í kjörr nokkur, Fms. viii. 79; þá er þeir riðu um kjörr nokkur, [Orkn. 80; ok reið ek þér þar knút á kjarrinu, Hkr. iii. 265, Fms. vii
123; fram um kjorriu, viii. 414; hris-k., q. v.
kjarr-mýrr, f. a marsh grown with brusbivood, Hkr. iii. 138.
kjarr-skógr, m. copsewood, Eg. 546, Fms. vii. 68, viii. 172.
kjassa, að, to coax.
kjass-mæli, n. coaxing: kjass-máll, adj. coaxing.
kjá, ð, to grin, make grimaces, look stupid; sór þú at hverr kjár nefinu
at öðrum, Grett. 147 A; eins og gunti orðið hvert við hváði æði-lengi
framan í mig kjúði, Snót 215.
KJÁLKI, a, m. [Engl. cheek, - O. H. G. chelch; mid. H. G. kel c h]:~
the jaw-bone; hoku ok kj;ilka, Fms. ii. 59, vii. 141, passim. II. a
kind of sledge; draga kjálka, Gm. 47; görði Bárðr kjálka hverju kvik-
endi, ok let hvert draga sitt fóðr, Landn. 226.
kjánka, að, = kjú, q. v., (slang.)
kjói, a, m. a s ea bird of the tern kind, Hill's sterna 3, coprotherus:
kjóa-egg, n., -hreiðr, n., -ungi, a, m. the egg, nest, young of the k.
KJÓLL, m., in sense and declension to be distinguished from kjölr,
a keel; [A. S. ceôl; North. E. keel = a flat-bottomed boat for carrying
coals; O. H. G. cheol, chiel~\ :-- -a keel, barge, ship: this word is freq. in
old poetry, even in such as Vsp., but in prose it only occurs twice, and
in both instances of English ships; whereas in A. S. it is freq. even in
pr. and local names, as Ceolmnnd, Chelsea: it was prob. borrowed from
the English: a. in poetry; kjóll ferr austan, Vsp.; snefgir kjólar,
Hkv. I. 48; kjola-valdi, a keel-wielder, Hy'm. 19; ríða kjól, Rm. 45;
kjóla kcyrir, a keelman, Landn. 223 (in a verse); hæls hleypi-kjólar,
poët. the leaping keels of the heels = the feet, Fms. vi. (in a verse);
arin-kjóll, ' hearth-keel' = a house, Ýt.; Ullar kjóll, the keel of the god
Ull = the shield, Rekst. 6: kjól-rennir, m. a keel-runner, sailor, Bs. i.
(in a verse1). p. in prose; en hón (the lightning") laust siglu-tré á kjól
einum, er flaut fyrir bænurn, einn hlutr af trénu varð at skaða manni er
kominn var á kjólinn at kaupa glys, en enga sakaði aðra þá er á kjólnum
voru, Fb. ii. 175; sigldu bar at hafi kjúlar tveir er kornnir vóru af Eng-
landi ok ætluðu til Dyflinnar, ... þeir Sveinn liigSu at kjolunuin, ...
hann hafði tekit af kjólunum vin mikit ok mjoð F^nskan, Orkn. 462,
464 (ch. 116).
kjóll, m. [from Dan. Ttjole; contr. from kyrtill] :-- a frock, coat, (mod.)
KJÓS, f., also kvos, a deep or hollow place • -- dæl, q. v.: a local name,
Kjós, Kjósar-sýsla, in the south of Iceland, Landn. Kjos-verjar,
m. pl. the men of Kjós, Sturl. i. 199.
KJÓSA, pres. kvss; pret. kauss, 2nd pers. kauss þu, Gs. 8; pl.
kusu; subj. kysi; part, kosinn: but also as frjósa (q. v.), pret. kjöri
(köri, keyri), pl. kuru, kjöru, Fms. vi. 420, subj. kyri or keyri, part,
kjörinn, keyrinn: with neg. suff. kjos-at-tu, imperat. (choose not), Hkv.
Hjorv. 3: the forms kaus, kusu, kysi, kosinn are very rare in old
writers, see the following references, whereas in mod. usage the forms
in r are all obsolete: [Ulf. kiûsan = 5ontfj. á^ftv, 2 Cor. viii. 8, Gal. vi.
4; A. S. ceôsan; Engl. c h oos e; O. H. G. kiusan; Germ, kiesen, cp. kjor;
Dan. kaare; Swed. kå r a] :-- to choose, elect, with acc. or absol., o.
þeim mönnum er hann kjöri til með sér, Bs. i. 84; þaer líf kuru, Vsp. 20;
kurum land þaðra, Am. 97; segja honum hvat þeir kuru af, Fms. xi. 67;
kuru þeir þat af at ganga til hauda konungi, Hkr. ii. 41; keyri hann
þann af er betr gegndi, Fms. i. 202, Bs. i. 37; Sigurðr konungr kjöri
(kaus, Mork.) heldr leikinn, Fms. vii. 96; þeir kjöru at færa heldr fé til
strandar, Fb. ii. 25; minni slægja en þeir ætluðu er keyru þorvald til
eptirrnuls, Glúm. 383; skipta í helminga landi, en Magnus konungr
kyri (keyri), Fms. viii. 152; tðr þrjú skip önnur þau sem hann kej'ri or
herinum, x. 84; þat kuru allir Birkibeinar, viii. 186; en þeir kjöru frið
við Odd, Fas. ii. 190; hann spyrr hvern ek kjöra (subj.) af þeim sem
komnir vóru, i. 191; þat kjöra ek (subj., 7 would choose) at verða
konungr, ii. 233; ok mi hötu vúr kjörit sem Guð kenndi oss, Fms. vii.
89; nu hafi þér þat kjörit (kosit, Fms. viii. 1. c.) er mer er skapYelldra,
Fb. ii. 611; at þeir höfðu keyrit í hans stað;ibóta, Fms. ix. 338; ok
var keyrinn (kosinn, v. 1.) í hans stað sira |xjrir, 412, x. 50, 98; her
hefir þú keyrit mann til, Ld. 258 C; en þeir kuru hundinn, þvíat þeir
þóttusk þá heldr sjálfráði mundu vera, Hkr. i. 136; kuru heldr (chose
rather) at drepa hina, Róm. 295; kjöri hann heldr at halda görð jarls
en þeir væri nsáttir, Fms. ii. 114; hann keyri heldr at leysa lif sitt, Nj.
114; allir keyru honum at fylgja, 280; þá er kjörit er handsalat er,
Grág. i. 198; þetta er keyrit hyggiliga, Ld. 178; er hinn skyldr at hafa
kjörit sumardag fyrsta, Grág. ii. 244: in the phrase, hafa kjorna kosti, to
have the choice things; var þá dæmt, at Væringjar skyldu hafa kjörna
kosti af öllu því er þeir höfðu þrætt um, Fms. vi. 137. |3. þann mann
er kosinn er til veganda at lögum, Grág. ii. 41; fkalt þú kjósa KoTtiI
veganda at vígi Hjartar, Nj. ioo; margir kjósa tkki orð á sik, people
cannot help bow they are spoken of, 142; kjósa sik í annan hrepp, Grág.
i. 444; vildi Hallr bæði kjósa ok deila, Ld. 38, (see deila); þe:r er ávíga
urðu skyldi kjósa mann til, ... at hafa annan veg kosit, ... ok vildi hann
þá heldr hafa annan til kosit, Glúm. 383, 384; hálfan val hón kyss,
Gm 8, 14; kjósa hlutvið, Vsp.; kjós þú (imperat.), Hm. 138; kjosa
mæðr frá mögum, Fm. 12; ok kusu (kjöru, v. 1.) ina vildustu hesta, Karl.
328; hann kaus heldr brott verpa stundlegum metorðum, Mar.; þrjá