This is page 554 of An Icelandic-English Dictionary by Cleasby/Vigfusson (1874)

This online edition was created by the Germanic Lexicon Project. Click here to go to the main page about Cleasby/Vigfusson. (You can download the entire dictionary from that page.) Click here to volunteer to correct a page of this dictionary. Click here to search the dictionary. This page was generated on 30 Mar 2019. The individual pages are regenerated once a week to reflect the previous week's worth of corrections, which are performed and uploaded by volunteers. The copyright on this dictionary is expired. You are welcome to copy the data below, post it on other web sites, create derived works, or use the data in any other way you please. As a courtesy, please credit the Germanic Lexicon Project.

554 SKOLA -- SKORT.

SKOLA, að, to wash; skola handklæði, H.E. i. 489; s. í vatni, MS. 544. 39; sjór skolar kjöl, Edda (in a verse): impers., skolar til hafs öllu ór skipinu, it was all washed away, Sturl. i. 12O; alda skolar kjöl, Edda ii. 492 (in a verse).

skol-beinn, adj. brown-legged, a nickname, Fms. x. 123.

skol-brúnn, adj. the etymology and exact sense of this word is uncertain, either from skol and brúnn = scullery-brown, or from skálpr or skolptr, qs. 'scalp-brown' swarthy, perhaps the latter; svarteygr ok s., Eg. 305; svartr á hár, skarpleitr, nökkut s., Orkn. 66; nökkut s., hvítr á hár ok rétthár, Glúm. 335; s. ok skarpleitr, Sd. 147; hárr í skeggi ok s. mjök, Ld. 274; rauðbleikr á hár, skolbrúnn, eygðr mjök ok vel, Eb. 30; Hallfreðr var s. nökkut, jarpr á hár, Fs. 86; rauðskeggjaðr, skol-brúnn. ok heldr íllmannligr, 101, Hem. (of earl Tosti).

SKOLLA, skollir, skolli, skollat, to hang over, dangle; belg þann er skollir með skrám, Hm. 135; þar er þú skollir við ský uppi, Vkv. 35; Bjarni skoldi við tré, dangled in the tree, Fms. vi. 304 (in a verie); gull-mörkuð vé skollu (skolldu), the standard floated, Fagrsk. (in a verse); ek læt skeiðr skolla við sker, I make the ships hover among the skerries, Fms vi. (in a verse); létum tjöldut skip s. fyrir landi, we made the ships hover off the ness, Sighvat: in mod. usage, treyjan (the coat) skollir upp á herðar blöðum, of a short, ill-fitting jacket. 2. metaph. to skulk away, keep aloof; þá skolli þér svá at mér mun seint verða at taka af yðr hjálp. Edda 20: skolla við e-m, to forsake, prove false to; þó lætr Gerðr í Görðum gollhrings við mér skolla, she turns a deaf ear to me, Fms. vi. (in a verse.)

skolli, a, m. the 'skulker,' a fox, Reynard, Edda (Gl.); esp. used in nursery tales and in games, e.g. skolla-leikr, the fox-game, blind-man's-buff, in which every man in turn pats the skolli (the blindfolded man) on the shoulder, shouting, klukk, klukk, skolli minn, klukk, klukk! and then turns round; hann hleypr upp at selinu ok spurði hvárt skolli væri inni, whether the fox were in? Ld. 278, Sturl. iii. 218; hann gaf stór högg á dyrnar ok spurði hvárt skolli væri inni ..., -- answer, Inni er skolli ok ekki hræddr | bittu til þess að hann er klæddr, Safn i. 53: in the phrase, skella skolla-eyrunum við e-u, to turn a 'fox-ear' (deaf-ear) to a thing. 2. the evil one, a word used in swearing; hvaða skolli! skollans! hence in COMPDS: skolla-brækr, f. pl. devil's breeks: skolla-hráki, a, m. 'devil's-spittle' = the jelly-fish, see Maurer's Volks.: skolla-fingr, botan. = lycopodium selago, a kind of fern: skolla-leikr, m. (see above): skolla-reipi, n., botan. 'devil's rope,' the bramble, = rubus: skolla-fótr, m., botan. = equisetum, horse-tail, a plant akin to the ferns: skolla-kál, n., botan. goat-weed = aegopodium, Hjalt.

skollkini, m. [cp. Engl. skulk], poët, a wolf, Edda (Gl.); no doubt akin to skolli.

skollr, m. [Ivar Aasen skæll = a fog], = skolli, a fox, Edda ii. 490. 2. skulking, deceit; byggja um skoll, Fms. xi. 365; s. var í skapi búandkarla, viii. 44. COMPDS: skoll-laust, adj. guileless, Sighvat. skoll-víss, adj. skulking, wily, Hkv. 1. 37.

skoll-valdr, m. a skulker, deceiver, one of the names of Odin, Edda (Gl.); but more probably belonging to some ancient fable about Reynard the fox.

skolp, n., qs. skvalp, [cp. Dan. squalpe], scullery water.

SKOLPR, m. [Ivar Aasen skolpe-jarn], a turner's chisel; skolpa ok nafra, Sks. 30.

skolptr, m., spelt thus, Fms. vi. 180 (in a verse), and ii. 259, v.l.; sounded and spelt skoltr; [akin to the preceding word] :-- a snout, of a dog, dragon, or the like; skeið bar skolpt inn rauða, Fms. vi. (in a verse); gnöptu skoltar, ii. 259 (in a verse); hann lýstr á skoltinn hesti sínum, Þorst. St. 48; kom broddrinn í auga hestinum, ok hljóp augat út á skoltinn, ... augat var frosit á skoltinum, Bs. i. 608: of the human face, hón var steinblind ... hón bar vatnið upp í skoltana, ok þóttisk linan af fá er kallt var, ii. 169; ljótan skolt, langa trjónu, Fas. iii. 37 (in a verse); Skíða sló á skoltinn enn, Skíða R. 142.

skona, að, to serve, attend, with dat.; skona ok því allir oss með út-greiðslu ok mikilli hlýðni, N.G.L. ii. 426.

skon-rok, n. [Dan.], a biscuit, (mod.)

skons, n. [Lat. ab-sconsa], a sconce, lantern, Bs. i. 847.

skonsa, u, f. a dark nook.

skop, n. = skaup, railing, mocking, Fas. iii. 37. skop-ligr, adj.

skopa, að, = skeypa; skopast að e-u, to scoff, mock. II. [see skapa], to take a run; in the phrase, skopa skeið (skapa skeið), Gullþ. 57, Gísl. 69, Fas. ii. 283, Fs. 51,

skopan, f. railing, Hom. (St.)

skoppa, að, (skopp, n.), [cp. Engl. to skip], to spin like a top. skoppara-kringla, u, f. a top (the toy).

skoppr, m. a top(?), a nickname, Sturl. iii. 153.

SKOPT, n., better skoft, mod. skott, q.v.; [Ulf. skufts = GREEK; O.H.G. skuft; Germ. schopf] :-- hair; skopt heitir hár, Edda 109; skopt it svarta, Fbr. (in a verse); þó heilagt skopt, Edda (in a verse); only in poets; it remains in the pr. name Skopti, Hkr., Landn.

skopta, skopti, skopta, to float atop (like hair); skopta ek upp, I rose to the surface, emerged, Fbr., Fb. ii. 215 (in a verse); this certainly is the sense, and not as explained in Lex. Poët.

skor, f., pl. skorar, a score, notch, incision; setja þrjár skorar á dyra-stoð, N.G.L. i. 55; bera, þola skor, to 'thole a score,' stand a cut, of a good silver coin (bad coins were merely silvered over), Grág. i. 392, 500; hvítr í skor, white in the cut, of silver, Hkr. i. 185. 2. [North. E. scar, scaur], a rift in a rock or precipice; hleypr hann ofan fyrir skorina, Gísl. 158; er þú vatt þá sjau í skorinni, Nj. 146; svelta sem refr í skor, Fas. iii. 180, 636; fóta-festi í einni lítilli skor, Barl. 56; Skorar-geirr, a nickname, Nj.: the name of a cloven mountain north of Broadfirth in Icel., milli Skorar og Jökuls: berg-skor, hellis-skor, kletta-skor. II. a tally or stick for counting, a score or notch being made for every twenty; ef skip skal skipa ... þá skal skorar (they scored the roll) selja ármanni í hönd, ok augljós nef þau öll göra at bryggju-sporði, er skorat er fyrir, N.G.L. i. 202; hence, 2. a score, a tale of twenty; ellefu skorar af karlmönnum, sjau skorar af börnum, 415. 16.

SKORA, að, (but skorðu, Gs. 14), [Engl. to score], to make a score, incision; járnin skoruðu mjök at beini, Fms. xi. 288; af annan fótinn en skoraði mjök annan, Sturl. ii. 158; þar skorðu vit (we scored) blóð ór benjum, Gs. 14; þeir skora sundr vegginn með bolöxum, Al. 148; skora sundr í miðju, Fas. iii. 343; þeir skoruðu af spjótskapti (scored a piece off) ok görðu þar af hæl, Slurl. ii. 181; þeir skora fætr á fílunum þar til er þeir falla, Al. 143. II. skora e-m hólm, prop. to 'score' or mark out a field for battle, hence to challenge to single combat, (rísta reit, to scratch the limits of a batile-fdd, see Korm. S.); skora á e-n, to challenge; s. á e-n til hólmgöngu, Dropl. 36, Fs. 137; hann skoraði á Þorfinn til landa, Landn. 80; skora á mann til e-s hlutar, Eg. 494: also, skora e-m á hólm or hólmgöngu, to challenge to fight, Nj. 15, 36, Gísl. 78: skora e-n (acc.) á hólm, Grett. 40 new Ed., is less correct. 2. to call on, summon; hann skorar á Þorgerði, Fms. xi. 134; at þú skorir á hann, at hann rétti þitt mál, Dropl. 20: to urge, fast skorar þú þat, Ld. 334; konungr skorar þetta mál við hana sjálfa, Fms. xi. 4; skaltú s. við hann fast, 113; skorar konungr til við Hákon, hvárt ..., 20; þótt þessir hlutir skoraði samvizkur manna á fornum landskap, Bs. i. 733; þat skorar Búi í sættina, at ..., Fms. xi. 86; einn er hlutr skoraðr til þess, 30; skoraði því Biskup þessa hluti, Bs. i. 736; Þorvaldr skoraði þat í mót. III. to score, count by tallies; en er skorat var lið vóru nær þrettán hundruð, Fms. vii. 295; hann lét þá s. liðit, viii. 416, ix. 382 (v.l.); þá lét hann menn ganga undir stöng (he made the men pass under a pole), var lið skorat, 320; skoraðir vóru sex tigir hundraða, 311; var þá skorat nær fjórir tigir hundraða manna, vii. 275; þá, var skorat tuttugu hundrað manna, 324; var skorat á hana (her, the ship) tvau hundruð manna ok átta tigir, viii. 198; þar vóru fyrst til skoraðir (mustered out) hirðmenn, Hkr. i. 310; skolu bændr skora görðir á hendr honum, to impose a levy on them. N.G.L. i. 200; var áðr skorat at hverjum Þórðr vildi ganga, Sturl. iii. 27. IV. reflex., skorask undan, to refuse, decline a challenge, Bárð. 179.

skora, u, f. a score, notch, incision, passim in mod. usage. skoru-kefli, n. a 'score-stick,' tally (used in keeping accounts); þó skal búandi hverr augljós net" hafa á bryggju-sporði á skorukefli fyrir ármann, each franklin (in paying his levy) is to shew his tally to the king's steward, N.G.L. i. 200.

skoran, f. a scoring; þriggja marka ból at s., D.N. iv. 279; á-skoran, a challenge.

skor-bíldr, m. a score-axe, Km. (for skeribíldr); in the phrase, skor-bíldar ganga í e-u, the axe has been shaving off much, i.e. we have had great losses, Ld. 60.

SKORÐA, u, f. a stay, prop, esp. under a ship or boat when ashore, Grág. ii. 39;, Edda 91; setja skorður undir skip. Fms. x. 98: metaph., reisa (setja) rammar skorður við, to put a stop to, take precautions against, Eb. 262, Nj. 88, Fms. vii. 28; vera (standa) í skorðum, to be well propped, all right.

skorða, að, to prop; þvertré er skorða staflægjur, Hom. 96: of a ship, skorða skip, Hbl. 39, Sd. 141, freq. in mod. usage.

skorin-orðr, adj. [from skora ll. 2], clear-spoken; heill ok s., Hom. 114, Mar.: mod. out-spoken, tala skorinort, to speak out.

skor-kvikindi, n. an insect, (mod.)

skorningr, m. a strip of cloth, Vm. 127, Pm. 7.

skoron, f. a pomegranate, 'malo-granata,' Stj. 391 (Numb. xx. 5).

skorpa, u, f. [Dan. skorpe], a crust, as a nickname, Fms. vii. 304; skorpu-skalli, a nickname, 253: = skerpa (q.v.), vinna skorpu, í einni skorpu.

skorpinn, adj. [skarpr], shrivelled, Fas. i. 60; skorpit skinn, iii. 571.

skorpna, að, to be shrivelled, Barl. 81; húð skorpnuð við eld, Nj. 208; þeir (the shoes) höfðu skorpnað í skininu, Háv. 25 new Ed.; skorpnar skór at fæti mér, Fms. vi. 45: metaph., það skorpnar at e-m, to be hard pressed, Fas. iii. 80.

skorri, a, m. a bird, the pie(?), = skærr. II. a nickname, Landn.: in local names, Skorra-staðir, -dalr, Landn., map of Icel.

skor-steinn, m. [Germ. schornstein], a cbimney, Fms. xi. 367, Boldt.

skort, n. part., see skorta.