This is page 557 of An Icelandic-English Dictionary by Cleasby/Vigfusson (1874)

This online edition was created by the Germanic Lexicon Project. Click here to go to the main page about Cleasby/Vigfusson. (You can download the entire dictionary from that page.) Click here to volunteer to correct a page of this dictionary. Click here to search the dictionary. This page was generated on 30 Mar 2019. The individual pages are regenerated once a week to reflect the previous week's worth of corrections, which are performed and uploaded by volunteers. The copyright on this dictionary is expired. You are welcome to copy the data below, post it on other web sites, create derived works, or use the data in any other way you please. As a courtesy, please credit the Germanic Lexicon Project.

SKRÁ -- SKRIPT. 557

scroll, commit to writing, Bs. i. 59; setja nöfn á skrár, to set a name in a scroll, Rb. 412; í þessari skrá, in this scroll, Bs. i. 59; í skrá þessi, Rb. 4; sjá skrá, this scroll, id.; skrár ok skilríki, Pm. 68; kirkju-skrá, Dipl. ii. 19: önnur skrá, Jm. 36; fánýtar skrár, Pm. 10, 86; á fornri skrá sextán heilagra manna sögur, 94; saltara-skrá, 134; skrá töturr, a shred of a scroll, 129. II. a lock; skrá fyrir kistu; hurðar-skrá; lykillinn stendr í skránni, the key stands in the lock; skrár-gat, a key-hole.

skrá, ð, to put on a scroll, to enter, 656 A. i. 13; skrá nöfn þeirra allra, Fms. v. 277; var á þeim bréfum skráð öll mál, Sks. 643; hann lét ok skrá um allt konungs ríkit, at ..., 464, Jb. 288, Fms. x. 146; hann lét lesa upp hverir skráðir vóru á skipit, vii. 287. 2. reflex. to be entered on a list; skrásk skal hverr farar-maðr, svá einyrki sem annarr maðr, N.G.L. i. 199. II. = skrapa; skrá (skrapa) þetta af, Grett. 163 A.

skráfa (skrjáfa), að, to grate, of shrivelled skin.

skráma, u, f. [Dan. skramme], a scar, Grett. 71.

skráma, ð (?), to glare; ávalt er ek lít þangat skrámir ljós í augu mér, Sturl. i. 5.

skrám-leitr, adj. looking scared, Sturl. iii. 105, Bárð. 178.

skrámr, m. [Swed. skrämma = to scare], the name of a monster giant.

skrápr, m. [akin to skrapa], a shark's skin, shagreen, Ísl. ii. 113; skráp-skór, shoes of shark's skin: skrápi, a nickname, Fms. viii. 163.

skrá-setja, setti, to put on a scroll, enter, Sturl. iii. 91; hann var skrásettr í skip (enrolled), 304.

skrá-setning, f. an entering on a scroll, B.K. 18.

skrá-veifa, u, f. a scare-crow, bogle; göra e-m skráveifur: a nickname, Ann. 1362.

skrá-þúrr, adj. parched from dry ness.

SKREF, n. [Dan. skrev], a pace; á hlaupanda skrefi, Sks. 374; í einu skrefi, Þiðr. 99; taka skref mikit, Grett. 153 A: as a measure = Lat. passus, Rb. 482, MS. 732. 5. II. skref = skrá, in Finn-skref, q.v.: for skref-hárr, adj., Bjarn. 63, read skrúf-hárr(?): skref-hlaup, n. a leap, Pr. 476.

skrefa, að, to stride, Pr. 415, Mar. 1055, Bs. ii. 26.

SKREIÐ, f. [skríða], a shoal of fish (A.S. scâlu; provinc. Engl. school), this is the Norwegian sense, see Ström Söndmor's Beskr. i. 317; hence, skreið varga, a flock of wolves: þar dreif at honum varga skreið mikil, Bret. 150; this sense is obsolete in Icel., where it is only used of 2. dried fish, as food and as an export (prop. ellipt. for skörp skreið), Eb. 272, 316, Grett. 98 new Ed.; skreið ok huðir, Eg. 69; s. ok mjöl, Nj. 16; skörp s., Fms. viii. 251; Háleysk skreið, Munk. 51; skreið var þá eingin flutt, Bs. i. 842; skreiðar-garðr, a platform for drying fish, Vm. 14; skreiðar-hlaði, a pile of skreið, Eb. 276; skreiðar-kaup, Fb. 348; skreiðar-tíund, -tollr, Vm. 47, Ám. 10 D.N. iii. 30.

skreiðask, d, dep. [skríða], to creep, slink; s. ór rúmi, Lv. 60; s. fyrir borð, Nj. 136; skreiðisk hón undan höfði honum, Ld. 156, Stj. 418; hann skreiddisk fram með landinu, Fms. viii. 437; hann skreiðisk upp með berginu, Róm. 148; s. aptr af hestinum, to slip down, Fs. 65.

skreið-fiski, n. a fishing (skreið = a shoal); hann hafði menn sína í síldveri ok svá í skreiðfiski, Eg. 42; hann hafði menn í s. í Vágum, en suma í síldfiski, 68, Gullþ. 5.

skreið-færi, n. implements for snow-travelling, Fms. viii. 400.

skreiði, n. = skreiðfæri; ef maðr tekr s. manns ef hann ferr til þings, N.G.L. i. 227.

skreiðingr, m. a subterfuge(?), Sturl. iii. 30.

skreiðr, adj. sliding; in ör-skreiðr.

skreið-ver, n. = skreiðfiski; skreiðver ok síldver, Eg. 42, v.l.

skrenkr, m. [cp. Engl. shrunk], a nickname, Ann. 1184.

skreppa, u, f. [Dan. skreppe; Engl. scrip], a scrip, bag, Stj. 464, 616, Fms. vi. 374, viii. 26, Barl. 104, Skíða R. (of the beggar's skrip): allit., stafr ok s., of pilgrims; taka staf ok skreppu ok fara til Jórsala, H.E. i. 243, Fms. vi. 303, Fagrsk. 93, Karl. 467 (v.l.), Symb. 17: a mouse-trap, sem mús í skreppu, Fms. vii. 21.

SKREPPA, skrapp, skruppu; subj. skryppi; part. skroppinn :-- to slip; skruppu honum fætr, his feet slipped, Fms. viii. 75, 393, Nj. 114; honum urðu lausar hendrnar ok skruppu af fanga-stakkinum, the hands slipped, lost hold, Ísl. ii. 447; ermarnar skruppu af höndunum fram, Fms. viii. 358, v.l.; skruppu ór tennr fjórar, Skíða R. 142. 2. to slip away, absent oneself; þá er mín er vandligast gætt, þá skrepp ek í brott, MS. 4. 22; margir bæjar-menn skruppu inn í garða sína ok í hús, skulked away into their houses, Fagrsk. 165; hafa skroppit þar um lyng, Hkr. iii. 376, v.l. (= kropit): in mod. usage, to start, move quickly, eg ætla að skreppa inn snöggvast, bíddu meðan eg skrepp inn at sækja vetlingana, and the like.

skreyja, u, f. [Dan. skryde], a brayer(?), bragger, a nickname, Hkr. i.

skreyta, t, [s-kraut], to ornament, dress fine; skylda ek skreyta (= Dan. pynte), Gkv. 1. 9; skreytask við körlum, to dress fine to please the men, Bs. i. 453; skreyttr inum beztum klæðum, Fms. i. 149; skreytt orð, Róm. 301; s. sína undir-hyggju, Magn. 484.

skreyting, f. ornament, embellishment, Stj. 24.

skreytinn, adj. [prop. adorned in one's speech, cp. Dan. forblommet]:-- untruthful; and skreytni, f. a falsehood.

skribla, u, f. from the grating sound(?), the name of a hot spring near Reykholt in Iceland.

SKRIÐA, u, f., gen. pl. skriðna, Ann. 1171; [skríða] :-- a land-slip, on a hill-side; fyrir skriðum eða vatna-gangi, Grág. i. 219; skriða brast upp í fjallit, Fb. ii. 72; hljóp skriða á bæinn, Hrafn. 1; skriða hljóp í Geitdal, Ann. 1186; hljóp ofan skriða mikil með grjóti ok leiri, Hkr. i. 47; í þessi skriðu týndisk Magnúss, of an avalanche, Bs. i. 640: also used of the black streaks on a mountain-side from old slips, hann keyrir undir honum hestinn upp á skriðuna, Bs. i. 625; er hann kom á skriðu þá er Geirvör heitir, Eb. 218, 226, 232, Sturl. iii. 83. II. freq. in local names, Skriða, Skriðu-klaustr, Skrið-dalr, Rauðu-skriður, Landn., Nj., map of Icel. COMPDS: skriðu-fall, n. an avalanche, Ann. 1390. skriðu-hjalli, a, m. a shelf in a s., Fbr. 88.

skrið-bytta, u, f. a lantern.

skrið-kvikendi, n., collect. creeping things, reptiles, worms, etc. (Dan. kryb), Stj. 19, 317, Fb. ii. 78; foglar, ferfætingar ok s. jarðar, Post. 656 C. 8.

skrið-ligr, adj. creeping; s. kvikendi, a reptile, Stj. 18 .

skrið-ljós, n. a 'creeping light,' lantern, Nj. 153, Ám. 6, Fms. iv. 168 (skrilljós), xi. 66, Bs. i. 635, Thom. 455.

skriðna, að, to slip, slide, Bret. 92, Fb. i. 414, ii. 87, Mar. 1146; þá fellr torfa ór garðinum ok skriðnar hann, Ísl. ii. 357; skriðnaði hann öðrum fæti, Edda 77; skriðnuðu honum fætr, Fas. ii. 135; þá skriðnar þat á brott, slips away, Mar.; hvers manns líkami skriðnar í jörðina, 656 C. 8.

skriðnan, f. a slipping, Bs. ii. 151.

skrið-ormr, m. a 'creeping worm,' reptile, Konr.

skriðr, m., gen. skriðar, a creeping or sliding motion, of a reptile; beina þeir sinn skrið, Stj. 98; til skriðsins ok rásarinnar, id.: of a ship, vóru þeir Gunnsteinn langt komnir er skriðr var á skipi Þóris, Ó.H. 137; á skip skal skriðar orka, Hm. 81; tók skridinn af skipinu, the ship stopped, Fms. ii. 305; þegar er festi ok skriðinn tók af, vi. 168; með fullum skrið, Bs. ii. 30; tekr nú buzan góðan skrið, 47; frýr skutrinn skriðar, Grett. 125; renna á, skrið, to slide, of a sledge, Mar.

skrif, n. a writ, writing, (mod.)

SKRIFA, að, [from Lat. scribere; the Germ. schreiben and Dan. skrive, though borrowed from the Lat., take strong forms]: I. to scratch, as also to paint, embroider; this is the earliest sense, for painting and engraving are older than writing, and the word was adopted by the Teutons before writing had begun (cp. the use of the Gr. GREEK); sögur þær er skrifaðar vóru á eldhúsinu, Ld. 114; salrinn var skrifaðr innan ok mjök gulli búinn, Fas. i. 179; á fornum skjöldum var títt at skrifa rönd þá er baugr var kallaðr, Edda 87; skjöldrinn var skrifaðr fornsögum, Eg. 698, see the remarks s.v. skjöldr; skjöld, ok var skrifat á leo með gulli, Mork. 155; yrk, skáld, um þat er skrifað er á tjaldinu, of tapestry, Fms, v. 234; várir forellrar hafa svá skrifat hana, at hón sé fótlaus en hafi hendr ok vængi, Al. 134; allt hans bak er sem skrifat með skínandum dropum, Stj. 97, 179; sem penturinn skrifaði þetta skrímsl. Mar. 1174: even of sculpture, eru þar skrifuð margs-konar forn tíðendi, Æsir, Gjúkungar, Völsungar, steypt af kopar ok málmi, Fms. vii. 97. II. to write; þá skrifaða ek þessa (bók) of et sama far, Íb. (pref.); at lög ór skyldi skrifa á bók, 17; þat finnsk skrifat, Fms. i. 231; eptir því sem fróðir menn hafa skritat, fyrst Ari prestr enn Fróði ..., Landn. (Hb.) 320; þetta bréf gört ok skrifat at Stað, Dipl. iii. 8; hann skrifaði nökkurar bækr, Stj. 48; skrifa ok í bók setja, Sks. 6: of penmanship, skrifa vel, illa; skrifaðu bæði skýrt og rétt, | svo skötnum þyki að snilli, | orðin standa eiga þétt | en þó bil á milli, a ditty. III. recipr., skrifast á, to correspond. 2. pass. to be entered, H.E. i. 516. 3. part. skrifandi, able to write; læs og skrifandi, hann er ekki s., he cannot write.

skrifan, f. a picture. Mar., Stj. 179; skrifunar-fjöl, a tablet, 307.

skrifari, a, m. a painter, Bs. i. 132, Eluc. 675. 26. 2. a writer, transcriber, Bs. i. 248, 420 (v.l.), 832; a secretary, as a title, ii.

skrif-knífr, m. a penknife(?), Mar. 1143.

skrifl or skrifli, n. a hulk; see skirfli (arkar-skrifli, see örk).

skrifliga, adv. in writing.

skrifligr, adj. written, Fas. iii. 421.

skrifnask, að, [skrifa, cf. skript III], dep. it is imposed (of penance); skript s. e-m, shrift is laid on one, Sighvat.

skrif-samligr, adj. painted, Stj. 307.

skrika, að, qs. skriðka [skriðr], to slip; mér skrikar fótr.

skrikan, f. slipping, stumbling, Barl. 48.

skrimsl, skrim, see skrímsl.

skrimta, t, = skolla; jamt læt ek við ský skrimta, Sd. (in a verse): in mod. usage, það skrimtir við að tarna (= Dan. slæber af).

skringi-ligr, adj. (-liga, adv.), strange, grotesque; s. búningr, Fas. iii. 653 (v.l.), freq. in mod. usage.

skript, skrift, f. [skrifa], a picture, drawing, tapestry; skjöldrinn var skrifaðr fornsögum, en allt milli skriptanna vóru lagðar yfir spengr af gulli, i.e. the subjects represented on the shield were separated by golden spangles, Eg. 698; höfðu vit á skriptum þat er skatar léku, ok