This is page 633 of An Icelandic-English Dictionary by Cleasby/Vigfusson (1874)

This online edition was created by the Germanic Lexicon Project. Click here to go to the main page about Cleasby/Vigfusson. (You can download the entire dictionary from that page.) Click here to volunteer to correct a page of this dictionary. Click here to search the dictionary. This page was generated on 30 Mar 2019. The individual pages are regenerated once a week to reflect the previous week's worth of corrections, which are performed and uploaded by volunteers. The copyright on this dictionary is expired. You are welcome to copy the data below, post it on other web sites, create derived works, or use the data in any other way you please. As a courtesy, please credit the Germanic Lexicon Project.

TITLINGR -- TÍLI 633

titlingr, m. [a dimin. from tittr, q.v.], a tit, sparrow, 623. 36, Stj. 318, Fas. iii. 13, Trist.; smá-t., snjó-t., a snow-bunting: titlingr is the common Icel. word for spörr (q.v.), which, strangely enough, is quite obsolete; thus seljast eigi tveir titlingar fyrir einn penning, Matth. x. 29: a nickname, Landn. II. the penis.

titra, að, [O.H.G. zittaron; Germ. zittern], to twinkle (= tina); hann titrar augunum, he twinkles with his eyes, Band. 119. 2. to shake, shiver; hvert bein titrar, MS. 4. 5; titra af kulda; hann tók þá til at hryggjast og titra, Matth. xxvi. 37.

titringr, m. a shivering.

tittr, m. a small peak, a pin; see hor-tittr. II. a tit (bird), obsolete.

titull, m. [for. word; Lat. titulus], a dot, abbreviation, Skálda 167, 171: an inscription, Stj. 650, Hom. 139, Dipl. v. 18: mod. titill = a tittle, Pass. 35. 5.

TÍÐ, f.; the curious phrase í þann tíð is prob. not to be explained as an old masc., but rather by þan = þá, 'þan' being an obsolete pron. form with a final n, cp. þansi on the Runic stones: [A.S. tîd; Engl. tide; Dan.-Swed. tid; Germ. zeit] :-- tide, time; langa tíð, a long while, Íb. 12; skamma tíð, a short while; alla tíð, all times, ever; Ísland bygðisk í þann tíð es ..., Jb. 4; í þann tíð árs, Anal. 291; í þann tið var úfriðr, Blas. 43, Hkr. ii. 211 (þenna tíð, Ó.H. l.c.), Grág. i. 500; þeirrar tíðar, then and there, Fms. vi. (in a verse); skamrar tiðar ríki, 656; nökkuri tíð, once upon a time, Fms. iv. 46; á þeim tíðum, Ver. 7; áðr á tíðum, in days of yore, Hallgr. 2. the season; hin bezta tíð mun koma yfir Egiptaland, Stj.; góðrar tíðar, in a happy hour, Fms, x. 432 (in a verse); sá er borinn var beztrar tíðar, id., vi. (in a verse); hæstrar tíðar, ix. (in a verse); íllrar tíðar, in an evil hour, Hallfred, Stor. 8 (allrar tíðar Cod.): freq. in mod. usage of the weather, season, það er góð tíð, bezta tíð til lands og sjóar; ó-tið, a bad season, bad time, bad weather; Páskar eru helgari enn aðrar tíðir, Anal. 291; at hann hafi haft þrjár tíðir á sínum dögum, Fms. x. 276; skal vanda tíð at eiðfæra úmaga ... eigi skal færa um Langaföstu né löghelgar tíðir, Grág. i. 245; konur skal taka á tíðum (in season) en eigi á útíðum (cp. Dan. i utide = out of season), N.G.L. i. 16; á helgum tíðum, on sacred days, 10: the phrase, á öllum árs tíðum. 3. an hour;á níundu tíð dags, Stj.; leið eigi helmingr einnar tíðar, áðr ..., Fms. x. 347; þriðjung tíðar, hálfa fimtu tíð, Rb. 480, 524; á enni fyrstu tíð nætrinnar, 623. 32; sem leið at þriðju tíð nætr, Al. 168. 4. service-time, bora canonica in the eccl. law; miðs-morguns tíð, dagmála tíð, miðs dags tíð, eykðar tíð, aptan-söngs tíð, Hom. (St.): esp. in plur., syngja tíðir, Fb. ii. 295; flytja tíðir, Stat. 267; syngja yfir líki þær tíðir er til byrjar, N.G.L. i. 14; kaupa tíðir, 12; til kirkju þeirrar er hann kaupir tíðir at, 19; var þat lengi at hann mátti eigi syngja tíðirnar, Nj. 279; sækja tíðir, fylgja tíðum, etc., passim; Máríu-tíðir, Þorláks-tíðir, the service, chant to the Virgin Mary, St. Thorlac, Bs. i. 847. 5. gramm., Skálda 179, 185, Edda 124. COMPDS: tíða-bók, f. a breviary, Fms. v. 172, Bs. i. 83, Vm. 15. tíða-færr, adj. able to go to church, Bs. i. 180. tíða-för, f. church-going, Fms. viii. 358. tíða-gata, u, f. a church-path, Ám. 107. tíða-görð, f. divine service, Fms. i. 260, Bs. i. 38, 84, Sym. 57, Dipl. ii. 14. tíða-hald, n. performance of tíðir, N.G.L., Mar. tíða-kaup, n. a priest's salary, K.Þ.K. 170, 172. tíða-lauss, adj. without tíðir, Sturl. ii. 13. tíða-maðr, m. a worshipper, Fb. iii. 449, Fms. v. 182. tíða-offr, n. = tíðakaup, Vm. 129, Dipl. i. 5, Bs. i. 287. tíða-renta, u, f. id., H.E. ii. 108. tíða-skrá, f. a 'tide-scroll,' missal, Pm. 18, Dipl. v. 18; ártíðar-skrá, an obituary. tíða-sókn, f. church-going, K.Þ.K. 46, Hom. 74, Vm. 77; tíðasóknar-maðr, a worshipper, K.Á. 100. tíða-söngr, m. a church-chant, 625. 163. tíða-veizla, u, f. = tíðagörð, Str. 5.

tíða, d, impers. to long for, wish; mik fara tíðir, I long to go, Vþm. 1; á fjalli eða firði ef þik fara tíðir, Hm. 117; ek get hins, at ykkr vega tíði (subj.), Skm. 24. 2. reflex., svá at hægra verði at ríta ok lesa, sem nú tíðisk ok á þessu landi, Skálda (Thorodd) 161; hví hafa munkar lága skúa ok rauðar hosur? -- Ymist tíðisk nú, Fms. viii. 358.

tíð-hjalat, part. n. much-spoken; þat er t. um e-t, Ld. 160; göra sér tíðhjalað við e-n, Þorst. Síðu H. 175.

tíðindi, n. pl. [Engl. tidings is a Norse word, d having been changed into g; Dan. tidende; Ormul. tiþennde] :-- tidings, news; meiri t. ok undarligri, Fms. ii. 194; hver t., xi. 102; þá er hann frétti þau t. er mikils vóru verð, Eg. 51; Björn spurði þessi t., 160; sögðu þeir þau t., at ..., 168; segja Snorra Goða þessi t., Ld. 224; spyrr Helgi hvat hann sæi til tíðenda, 172; þú skalt eigi þurfa frá tíðendum at segja, be left to report the tidings, Nj. 8, Bs. i. 521; segja t. sunnan ór héraðinu, Ísl. ii. 333; spurðusk þessi t. um allar Færeyjar, Fær. 33; eigi kæmi þau t. til eyrna mér at mér þætti verri, Nj. 64; mikil t., great tidings, Ld. 326, Edda 12; sagði Bragi Ægi frá mörgum tíðindum þeim er Æsir höfðu átt, 45; en sömu tíðendi, 655 i. 1; ný tíðindi, new tidings; forn t., old tales, Ht. R. 2; íll t., ill tidings, Hom. 150; góð t., good tidings; smá t., Ó.H. 85; spyrja almæltra tíðenda, the news of the day, Eb. 250; þeir kvöddusk ok spurðusk almæltra tíðenda, Band. 2. 2. news, an event; hann sá tíðendi görva á Gullteig, he saw clearly what happened to G., Ísl. ii. 349; er þetta var tíðenda, happened, Fb. i. 127; vita tíðenda, to be important, ii. 87 (gegna tíðendum, ÓH. l.c.); verða til tíðenda, to betide, happen, Ó.H. 120; við staddr þau in miklu t. er ..., Fms. vi. 186; hér segir frá þeim tíðendum, sem nú hafa verit um hríð, viii. 5; eptir þessi t., x. 1. COMPDS: tíðenda-laust, adj. void of news, void of startling tidings, Ld. 148; eptir um sumarit var kyrt ok tíðendalaust, Fb. ii. 123. tíðenda-pati, a, m. a rumour, Al. 17. tíðenda-saga, u, f. a telling tidings, Eg. 515. tíðinda-Skopti, a, m. S. the news-teller, a nickname, Hkr. i. tíðenda-spurn, f. a hearing of news, Al. 188. tíðinda-sögn, f. a report, Fms. i. 202, Ld. 82. tíðenda-vænligr, adj. fraught with great tidings, Eb. 220 (foreboding great things), Karl. 259. tíðenda-vænn, adj. id.; draumar tíðenda-vænir, Sturl. ii. 109.

tíðis, adv., in the phrase, vita hvat tíðis var, what was the news? Stj. 113.

tíðka, að, to be wont; hefi ek eigi tíðkat at taka við mönnum, Þjal. 7. II. reflex. to be in use, fashion, be in vogue; þau tíðkask nú enu breiðu spjótin, Grett. 103 new Ed.; sem nú tekr mjök at tiðkask, Fs. 22. 2. tíðkast e-m, to become dear to; hann tíðkaðisk Máríu, he courted Mary, Fagrsk. 111.

tíðkan, f. eagerness; e-m er tíðkan á e-u, to be eager for, Karl. 35. tíðkan-legr, adj. usual.

tíð-leikr, m. popularity; fá tiðleik ok metnuð, Ver. 26; vera í tíðleikum við konu, to go a courting, Bs. i. 652.

tíð-ligr, adj. temporal, Eluc. 8, Hom. 41.

TÍÐR, tíð, títt, adj. [cp. Dan. tidt = often], frequent, usual, customary; svá, sem títt var at búa um lík göfgra manna, Eg. 94; knattleikar vóru þá tíðir, 187; þau vápn vóru þá tíð, 189; annat var tíðara með Ólafi konungi, Ld. 196; svá sem konungum eða jörlum er títt í öðrum löndum, Orkn. 80; langa kanpa serm þá var títt, Fb. ii. 376. 2. often spoken of, noted, famous; varð Martinus tíðr af því, es hann görði þat es ..., Mart. 119; á þeim tíðum var Ambrosius biskup í Meilansborg, harla tíðr ok ágætr, Ver. 50; hvárrtveggi var tíðr alþýðu (popular), 655 vi. A. 14; ok var orðinn enn tíðasti, most famous, Fms. x. 417. 3. skilled in, versed in; tíð erum bók ok smíðir, Fms. vi. (in a verse). II. metaph. dear, beloved; í Gymisgörðum ek sá ganga mér tíða mey ... mær er mér tiðari en, dearer than, Skm. 6, 7; þá sá Ölvir hnúfa Sólveigu, ok görði sér um títt, and courted her, Eg. 5; er honum títt um ferð sína, he has no time to lose, is eager to return, 54. 2. eager; þeim var títt heim at fara, Ó.H. 165; kann ek skaplyndi alþýðunnar, at til þess væri öllum títt at komask undan þrælkan útlendra höfðingja, 32; hann býsk heiman, ok er títt at reyna þessa vitru hennar ok tilskipan, Fms. xi. 4; ok er honum títt til at þessi ráða-hagr tækisk, 106; nú er honum títt til síns matar, Þiðr. 168; hann vissi hve títt vera mátti hans kvámu, how eagerly his coming was looked for, Bs. i. 392; til einskis var honum svá títt, hvárki til svefns né matar, at eigi ..., 643; Þórólfr görði sér títt við Björn, Th. courted B.'s friendship, Eg. III. neut., ok sá þá hvat títt var, what had happened, Eg. 216; höfðu njósn af hvat títt var um hans mál, Ó.H. 120. 2. adverbially = sem tíðast, at once, with all speed; þeir réru í brott sem tíðast, Fms. iv. 169; kuflmaðr réri yfir ána sem tíðast, v. 182; æ sem tíðast, Karl. 240; geng ek aldri tíðara (Dan. tiere = after) never more, þess eyrendis, Clar.; en er þeir ræddu þetta tíðast, Fms. vii. 214; gangi menn eptir þeim sem tíðast, Eg. 206; át hvárrtveggi sem tíðast, Edda 31; fara þeir þegar í Hereyjar sem tíðast, Fms. xi. 124; fóru þeir í brott sem tiðast, Hkr. i. 244; brá hann saxinu bæði hart ok títt, Stj. 383; hann sprettr upp hart ok títt, Fms. iv. 173; höggva títt ok hart, i. 45; títt nefndr so and so, Dipl. iv. 13; ótt ok títt, Fms. ii. 322, see óðr II. 2.

tíð-rækinn, adj. often attending service, Bs. i. 265.

tíð-rætt, part. n. = tíð-hjalat; þeim var tíðrætt Einari ok Þórvaldi ok Steingrími, Glúm. 372; þat höfðu menn á máli hve tíðrætt þeim jarli var ok Þorbirni, how much parley the earl and Th. had with one another, Orkn. 300; var ekki jafn-tíðrætt sem þat, Grett. 81 new Ed.

tíðska (tízka), u, f. a custom, fashion; efna til erfis, því þat var tízka í þann mund, Ld. 104; þat er tíðska at binda mönnum helskó, Gísl. 24; áðr á tíðum var tíðska hjá lýðum, Hallgr.; þat var þá tíðzka í þær mundir at konur þær fóru yfir land er völfur vóru kallaðar, Fb. i. 524.

tíðuliga, adv. frequently, repeatedly, Rétt. 40.

tíðum, adv. frequently; höggva hart ok tíðum, Fas. ii. 556; lagði spjótinu hart ok tíðum, Fbr. 78, Karl. 242; drekk þú smám ok tíðum, drink little and oft, i.e. keep sipping, Sks. 379; opt ok tíðum, many times and oft, D.N. i. 195, freq. in mod. usage.

tíðungr, m. a full-grown bull (and not gelded, see Ivar Aasen s.v. tidung), Edda (Gl.)

tíð-virkr, adj. industrious, Fms. xi. 377.

tí-faldr, adj. tenfold, Mar.

TÍK, f., gen. tíkr, pl. tíkr, [North. E. tyke], a bitch, Hkv. 1. 34, Sd. 168; hafa tíkr eyrendi, Kormak; hjarð-tík, hund-tík.

tíli or tili, a, m. [this word belongs to a root freq. in the other Teut. languages, Goth. til = fit; A.S. til = fit, good, also til = fitness, till = an